Ах, черёмуха - Алёна Герасимова (Макаровна)

За моим окном догорает свет.

Думаю о нем, а его все нет.

Может, и не он мне дарил стихи?

Я спрошу о том у черемухи.

Ах, черемуха, черемуха,

Горькой грусти чашу пить.

Ах, черемуха, черемуха,

Что мне делать, как мне быть?

Ах, черемуха, черемуха,

Мне в разлуке день за год.

Ах, черемуха, черемуха,

Гордость счастья не вернет.

За моим окном скоро, скоро ночь.

Ну зачем его прогнала я прочь?

Некому сказать о моей тоске,

Только лишь одной той черемухе.

Ах, черемуха, черемуха,

Горькой грусти чашу пить.

Ах, черемуха, черемуха,

Что мне делать, как мне быть?

Ах, черемуха, черемуха,

Мне в разлуке день за год.

Ах, черемуха, черемуха,

Гордость счастья не вернет.

Ах, черемуха, черемуха,

Горькой грусти чашу пить.

Ах, черемуха, черемуха,

Что мне делать, как мне быть?

Ах, черемуха, черемуха,

Мне в разлуке день за год.

Ах, черемуха, черемуха,

Гордость счастья не вернет.

За моим окном догорает свет.

Думаю о нем, а его все нет.

Может, и не он мне дарил стихи?

Я спрошу о том у черемухи.

Er is een licht buiten mijn raam.

Ik denk aan hem, maar hij is er niet.

Misschien heeft hij me geen gedichten gegeven?

Ik zal het aan de vogelkers vragen.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Drink een kopje bitter verdriet.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Wat moet ik doen, hoe moet ik zijn?

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Ik ben een dag uit elkaar in een jaar.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Trots zal geen geluk teruggeven.

Buiten mijn raam binnenkort, binnenkort nacht.

Waarom heb ik hem weggejaagd?

Er is niemand om te vertellen over mijn verlangen,

Slechts één die vogelkers.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Drink een kopje bitter verdriet.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Wat moet ik doen, hoe moet ik zijn?

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Ik ben een dag uit elkaar in een jaar.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Trots zal geen geluk teruggeven.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Drink een kopje bitter verdriet.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Wat moet ik doen, hoe moet ik zijn?

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Ik ben een dag uit elkaar in een jaar.

Ah, gewone vogelkers, gewone vogelkers,

Trots zal geen geluk teruggeven.

Het licht brandt buiten mijn raam.

Ik denk aan hem, maar hij is er niet.

Misschien heeft hij me geen gedichten gegeven?

Ik zal het aan de vogelkers vragen.