Upon the Face of the Deep - Alterbeast

With ears to hear and these eyes to see

Night blanketed beneath our feet

With arms embrace the chasm black

Into the void hand in hand

With finger tips feel the abyss

Feel its emptiness

Abandon breath from your chest

Oblivion beckons us

This life erase, eviscerate every trace

Cast it out into the depths

Shadows coiled in these crypts

Push it all onto the brink

Till all is one and all’s extinct

In this dark absence none can exist

And away from this light we slip

Inside this nothingness

The one undone

Into ether it lifts me

These words in silent like this tomb

This womb forever empty

Feel it’s cold to cheek benumb

With lips we taste devoured sun

Spiraling this flesh transcend

Unraveling this temporal skin

Like falling ash, let fall your face

Finally our fall from grace

Cast aside this body rotten

We are all forgotten

Obsidian now swallow world

Inside the deepest pit were hurled

We watch the death of every star

Before our eyes

This galaxy we will unstitch

And through the gates and blackest pitch

Onto the other side

Opens wide

Peer through the key hole

And through lidless eye

And to perceive infinite

Dragon and serpent

Dissonant instruments

Trumpets herald signaling the end

Exquisite music leading us into blacken

Reborn from within this cavity

Deaf and blind for all eternity

Bringer of storms expel the light

Shade you adorn

Consume the sky and we’ll marvel

How we stole the sun

Floating adrift, it is done

Now all is one

And from which it came

It shall be again

It stretches this endless goliath

To wave after wave of the cold and the frost we are lost

Submerged inside of this giant

This titan in his fist he holds abyss

And we are freed

Without form and void we shall be

In the furthest reaches

Of this dimension these shadows which are hidden

Enveloped by the gulf

Hollow truly endless

Dematerializing inside these whirlpools

Into black hole condensing these molecules

And be pulled by gravity into this vortex

Reeling finally we stop and are suspended

At the edge of all we stare into Dis

Take my hand plunge from cliff

With ears to hear and these eyes to see

Night blanketed beneath our feet

With arms embrace the chasm black

Into the void hand in hand

With finger tips feel the abyss

Feel its emptiness

Abandon breathe from your chest

Oblivion beckons us

This life erase, eviscerate every trace

Cast it out into the depths

Shadows coiled in these crypts

Push it all onto the brink

Till all is one and alls extinct

In this dark absence none can exist

Met oren om te horen en deze ogen om te zien

Nacht bedekt onder onze voeten

Met armen omarmen de kloof zwart

In de leegte hand in hand

Voel met vingertoppen de afgrond

Voel zijn leegte

Verlaat de adem uit je borst

Vergetelheid wenkt ons

Dit leven wissen, elk spoor uitwissen

Werp het uit in de diepte

Schaduwen opgerold in deze crypten

Duw het allemaal op het randje

Tot alles één is en alles is uitgestorven

In deze donkere afwezigheid kan er geen bestaan

En weg van dit licht glijden we weg

In dit niets

De ene ongedaan gemaakt

In de ether tilt het me op

Deze woorden in stilte zoals deze tombe

Deze baarmoeder is voor altijd leeg

Voel dat het koud is om verdoofd te worden

Met lippen proeven we verslonden zon

Spiraalsgewijs dit vlees transcenderen

Deze tijdelijke huid ontrafelen

Als vallende as, laat je gezicht vallen

Eindelijk onze val uit de gratie

Werp dit verrotte lichaam opzij

We zijn allemaal vergeten

Obsidiaan slikt nu wereld in

In de diepste put werden geslingerd

We kijken naar de dood van elke ster

Voor onze ogen

Dit sterrenstelsel gaan we losmaken

En door de poorten en het zwartste veld

Naar de andere kant

Opent wijd

Kijk door het sleutelgat

En door een oog zonder oog

En om oneindig waar te nemen

Draak en slang

dissonante instrumenten

Trompetten luiden het einde in

Exquise muziek leidt ons naar blacken

Herboren vanuit deze holte

Doof en blind voor alle eeuwigheid

Brenger van stormen verdrijft het licht

Schaduw die je siert

Consumeer de lucht en we zullen ons verbazen

Hoe we de zon stalen

Op drift drijven, het is klaar!

Nu is alles één

En waar het vandaan kwam

Het zal weer zijn

Het strekt deze eindeloze goliath uit

Om te zwaaien na golf van kou en vorst zijn we verloren

Ondergedompeld in deze reus

Deze titaan in zijn vuist houdt hij de afgrond vast

En we zijn bevrijd

Zonder vorm en leegte zullen we zijn

In de verste uithoeken

Van deze dimensie zijn deze schaduwen die verborgen zijn

Omhuld door de golf

Hol echt eindeloos

Dematerialiseren in deze draaikolken

In een zwart gat dat deze moleculen condenseert

En door de zwaartekracht in deze draaikolk worden getrokken

Eindelijk aan het wankelen, we stoppen en worden geschorst

Aan de rand van alles staren we in Dis

Duik met mijn hand van de klif

Met oren om te horen en deze ogen om te zien

Nacht bedekt onder onze voeten

Met armen omarmen de kloof zwart

In de leegte hand in hand

Voel met vingertoppen de afgrond

Voel zijn leegte

Verlaat ademen vanuit je borst

Vergetelheid wenkt ons

Dit leven wissen, elk spoor uitwissen

Werp het uit in de diepte

Schaduwen opgerold in deze crypten

Duw het allemaal op het randje

Tot alles één is en alles is uitgestorven

In deze donkere afwezigheid kan er geen bestaan