Flesh Bound Text - Alterbeast

Of all the beautiful deaths

This night was written in blood soaked perfection

An epitath for memory fondest

I bleed my vessels dry for one last glimpse

Of your frail callous shell

Your legs strewn backward your chest cavity thus exposed

Your innards form a bloody mess of a withered rose

Tendons to separate facial forms I desecrate

Heralding triumphant symphonies as I mutilate

Now overcome with every urge to masturbate

The sight beheld a vision to these hungry eyes

A feast for famine bless this macabre picturesque exposed

Here now in the dampened dark the bloodshed of my mark

Your legs strewn backward your chest cavity thus exposed

Your innards form a bloody mess of a withered rose

Tendons to separate facial forms I desecrate

Heralding triumphant symphonies as I mutilate

Gaze deep into my perfection

Carved from the god’s own reflections

Witness the birth of a visceral dream

My prophets transcribed from their own screams

For this was the first page of my Magnum Opus

Line after line written in blood

Placed upon my altar left formless

This book’s dead text made flesh

Viscera strewn outwards appendages are disposed

The body forms a sexual and broken pose

Anatomy to excavate

My findings I will demonstrate

All your hope has been stripped away

Seed of my loins evacuates

Your legs strewn backward your chest cavity thus exposed

Your innards form a bloody mess of a withered rose

Tendons to separate facial forms I desecrate

Heralding triumphant symphonies as I mutilate

You exhale your last breath

My shadow eclipses the warmth of your sun

Beyond the blackest pitch into this abyss

No more will this dead angel speak

My love she now waits in hell’s coldest keep

Carved in her heart removed from her breast

Written with bones from her hollowed chest

Surpass the lenghts of time

You are forever mine

Light leaves your eyes

Eternal your sleep

No matter how far always in my reach

Of all the beautiful deaths

This night was written in blood soaked perfection

An epitath for memories endless

I bleed my vessels dry for one last glimpse

Of your frail callous shell

You and I buried in hell

Van alle mooie sterfgevallen

Deze nacht is geschreven in met bloed doordrenkte perfectie

Een grafschrift voor de mooiste herinnering

Ik bloed mijn vaten droog voor een laatste glimp

Van je broze, eeltige schild

Je benen naar achteren gestrooid, je borstholte dus bloot

Je ingewanden vormen een bloederige puinhoop van een verdorde roos

Pezen om gezichtsvormen te scheiden die ik ontheilig

Triomfantelijke symfonieën aankondigen terwijl ik vermink

Overwin nu elke drang om te masturberen

De aanblik zag een visioen voor deze hongerige ogen

Een feest voor hongersnood zegent deze macabere pittoreske blootgesteld

Hier nu in het gedempte donker het bloedvergieten van mijn merkteken

Je benen naar achteren gestrooid, je borstholte dus bloot

Je ingewanden vormen een bloederige puinhoop van een verdorde roos

Pezen om gezichtsvormen te scheiden die ik ontheilig

Triomfantelijke symfonieën aankondigen terwijl ik vermink

Kijk diep in mijn perfectie

Gesneden uit de eigen reflecties van de god

Wees getuige van de geboorte van een viscerale droom

Mijn profeten hebben hun eigen geschreeuw getranscribeerd

Want dit was de eerste pagina van mijn Magnum Opus

Regel na regel in bloed geschreven

Geplaatst op mijn altaar, vormloos achtergelaten

De dode tekst van dit boek is vlees geworden

Naar buiten uitgestrooide ingewanden worden verwijderd

Het lichaam vormt een seksuele en gebroken pose

Anatomie om op te graven

Mijn bevindingen zal ik demonstreren

Al je hoop is weggenomen

Zaad van mijn lendenen evacueert

Je benen naar achteren gestrooid, je borstholte dus bloot

Je ingewanden vormen een bloederige puinhoop van een verdorde roos

Pezen om gezichtsvormen te scheiden die ik ontheilig

Triomfantelijke symfonieën aankondigen terwijl ik vermink

Je ademt je laatste adem uit

Mijn schaduw verduistert de warmte van jouw zon

Voorbij de zwartste toonhoogte in deze afgrond

Deze dode engel zal niet meer spreken

Mijn liefde, ze wacht nu in het koudste huis van de hel

Gesneden in haar hart verwijderd uit haar borst

Geschreven met botten uit haar uitgeholde borst

Overtref de tijdsduur

Je bent voor altijd van mij

Licht verlaat je ogen

Eeuwig je slaap

Hoe ver ik ook altijd binnen mijn bereik

Van alle mooie sterfgevallen

Deze nacht is geschreven in met bloed doordrenkte perfectie

Een epitheton voor eindeloze herinneringen

Ik bloed mijn vaten droog voor een laatste glimp

Van je broze, eeltige schild

Jij en ik begraven in de hel