Never...Again - All Shall Perish

You know

You hear those cries of anguish

Each time

That you face the mirror

And those deafening voices blames me

But that’s more

Than I’m trying to hear

So let the pain revive you

Never let me get inside you

Never again

Lets just oppress this

Demon within

The abyss is a friend

You breathe deceit

And I’m surprised i still stand on my feet

You know that

I live

I breathe

Hate

Our days were agony

And therefore so tragically

There was satisfaction

Hate fucking in apathy

So fucking

Tell me

Were there days when things were so much better?

Before you were such a self loathing hateful bitch

Recognize the hell that you’re spewing forth

What we might have shared is nothing anymore

What you said to me

Was never meant to be

Never again

Je weet wel

Je hoort die kreten van angst

Elke keer

Dat je voor de spiegel staat

En die oorverdovende stemmen geven mij de schuld

Maar dat is meer

Dan probeer ik te horen

Dus laat de pijn je doen herleven

Laat me nooit in je komen

Nooit meer

Laten we dit gewoon onderdrukken

Demon binnen

De afgrond is een vriend

Je ademt bedrog

En het verbaast me dat ik nog steeds op mijn benen sta

Dat weet je

Ik leef

Ik adem

Een hekel hebben aan

Onze dagen waren doodsangst

En daarom zo tragisch

Er was voldoening

Haat neuken in apathie

Zo verdomd

Zeg eens

Waren er dagen dat het zo veel beter ging?

Voordat je zo'n zelfhatende hatelijke bitch was

Herken de hel die je uitspuwt

Wat we misschien hebben gedeeld, is niets meer

Wat je tegen me zei

Was nooit bedoeld om te zijn

Nooit meer