Interstellar Boredom - Alkaloid

Stare at the stars

And the fire that scars

Stare at the past

Wait for the last

While biology perpetuates itself

Cling to the thing

A hole on a string

While I endlessly regurgitate myself

Evolve myself, dissolve myself

With alarmingly increasing frequence

Annoy myself, destroy myself

All the way through the main sequence

One of a kind

One of a species

An interstellar amoeba in full swing

One of a kind

One of a species

But what good is one of anything

This is taking too long

Like a scarab I drag a sun

In horror of hydrogen starvation

Aeons frozen in nightmares that flare

A million years of lifting

And barely 2g acceleration

The void look the same

No closer to anywhere

Where then

The dog star

Another hundred millions years of this

Won’t keep my heart inside me

Change course

Speed up matters

With a hundred million dehisce

Set out to conquer

Divide me

More of a kind

More of a species

A blast that sends us everywhere

And as we draw near

We break up the sphere

To rekindle degenerate electrons

Carbon fusion

Light a standard candle type 1a

All over the pangalactic spectrum

Feed the sun to the scorcher

Push the dog star over

Chandrasekhar’s cliff

This is too tedious

Too pedestrian

Too fucking slow

And then

Just when

Sol hits the white dwarf

We chew his meal for him

A last well-timed missile

Our weary skeleton

Gamma is fast

We ride the blast

Iron poison

To kill a star

We build a sorus

An eye in a torus

Iron poison

To kill a star

It is decided

A thermonuclear stellar death wedding

Shut down biology for now

We swarm again

Staren naar de sterren

En het vuur dat littekens maakt

Naar het verleden staren

Wacht op de laatste

Terwijl biologie zichzelf in stand houdt

Klamp je vast aan het ding

Een gaatje aan een touwtje

Terwijl ik mezelf eindeloos uitspuug

Mezelf ontwikkelen, mezelf oplossen

Met alarmerend toenemende frequentie

Mijzelf irriteren, mezelf vernietigen

Helemaal door de hoofdreeks

Uniek

Een van een soort

Een interstellaire amoebe in volle gang

Uniek

Een van een soort

Maar wat heb je aan een van alles?

Dit duurt te lang

Als een scarabee sleep ik een zon

In afschuw van waterstofhonger

Eeuwen bevroren in nachtmerries die oplaaien

Een miljoen jaar tillen

En amper 2g acceleratie

De leegte ziet er hetzelfde uit

Nergens dichterbij

Waar dan

de hond ster

Nog honderd miljoen jaar van dit

Zal mijn hart niet in me houden

Van koers veranderen

Zaken versnellen

Met een honderd miljoen dehisce

Ga op weg om te veroveren

Verdeel mij

Meer van een soort

Meer van een soort

Een knaller die ons overal naartoe stuurt

En terwijl we dichtbij komen

We breken de bol op

Om gedegenereerde elektronen weer aan te wakkeren

Koolstoffusie

Steek een standaard kaars aan type 1a

Over het hele pangalactische spectrum

Voed de zon aan de verschroeiende

Duw de hond ster over

De klif van Chandrasekhar

Dit is te omslachtig

te voetganger

Te verdomd langzaam

En dan

Net op het moment

Sol raakt de witte dwerg

We kauwen zijn maaltijd voor hem

Een laatste goed getimede raket

Ons vermoeide skelet

Gamma is snel

We rijden de explosie

IJzergif

Een ster doden

We bouwen een sorus

Een oog in een torus

IJzergif

Een ster doden

Het is besloten

Een thermonucleaire stellaire dood bruiloft

Zet biologie voor nu uit

We zwermen weer