Deli Dar Atash - Alireza Ghorbani

چه غم دارد ز خاموشی درون شعله پروردم

که صد خورشید آتش برده از خاکستر سردم

به بادم دادی و شادی بیا ای شب تماشا کن

که دشت آسمان، دریای آتش گشته از دردم

شرار انگیز و طوفانی، هوایی در من افتاده است

که همچون حلقه آتش در این گرداب می گردم

به شوق لعل جانبخشی که درمان جهان با اوست

چه طوفان می کند این موج خون، در جان پر دردم

در جان پر دردم، چه طوفان می کند

در آن شب های طوفانی که عالم زیر و رو میشد

نهانی شب چراغ عشق را در سینه پروردم

در سینه پروردم

چه غم دارد ز خاموشی درون شعله پروردم

که صد خورشید آتش برده از خاکستر سردم

به بادم دادی و شادی بیا ای شب تماشا کن

که دشت آسمان، دریای آتش گشته از دردم

Wat is het verdriet van stilte in de vlam?

dat honderd zonnen vuur ontstaken uit mijn koude as

Je gaf me vreugde en geluk. Kom vanavond kijken

Dat de vlakte van de lucht een vuurzee is geworden van mijn pijn

Ondeugend en stormachtig, er is lucht in mij gevallen

dat ik ronddraai in deze draaikolk als een ring van vuur

Tot grote vreugde van Lal Janbakhshi, die de genezing van de wereld is

Wat een storm veroorzaakt deze golf van bloed in mijn ziel vol pijn

Wat een storm broeit er in mijn pijnlijke ziel

In die stormachtige nachten waarin de wereld op zijn kop stond

In de geheime nacht voedde ik de lamp van liefde in mijn borst

Ik groeide in mijn borst

Wat is het verdriet van stilte in de vlam?

dat honderd zonnen vuur ontstaken uit mijn koude as

Je gaf me vreugde en geluk. Kom vanavond kijken

Dat de vlakte van de lucht een vuurzee is geworden van mijn pijn