Любовь – измена - Александр Кэтлин

Боль мою и грусть по всей земле,

Вольный ветер среди скал,

На осколки разбрасал…

Дождь слезами пишет на стекле,

Что огонь твоих речей

В дымке чувственных ночей,

Словно сладостный дурман, —

Пустой обман!

Тоску вдыхаю

Из пекла плена…

Теперь я знаю:

Любовь — измена!

Боль мою и грусть унять легко:

Объясни и прогони

Все сомнения мои…

Но зашла ты слишком далеко,

И не только лишь меня

Согреваешь у огня,

А возвышенный роман —

Пустой обман!

Тоску вдыхаю

Из пекла плена…

Теперь я знаю:

Любовь — измена!

Mijn pijn en verdriet over de hele aarde,

Vrije wind tussen de rotsen,

Verspreid in stukjes...

De regen schrijft met tranen op het glas,

Wat is het vuur van je toespraken?

In de waas van sensuele nachten,

Als een zoete dope,

Leeg bedrog!

ik adem verlangen

Uit de as van gevangenschap...

Nu weet ik het:

Liefde is verraad!

Mijn pijn en verdriet kunnen gemakkelijk worden verlicht:

Leg uit en rijd weg

Al mijn twijfels...

Maar je ging te ver

En niet alleen ik

Je warmt bij het vuur

En de sublieme romantiek -

Leeg bedrog!

ik adem verlangen

Uit de as van gevangenschap...

Nu weet ik het:

Liefde is verraad!