Галатея - Александр Городницкий

В летней Греции полдень горяч,

Пахнут мёдом высокие травы…

Только в доме у скульптора — плач,

Только в доме у скульптора — траур.

Причитанья и слёзы вокруг,

Хоть богов выносите из дому.

— Что с тобою случилось, мой друг?

— Галатея уходит к другому!

— Что с тобою случилось, мой друг?

— Галатея уходит к другому!

Позабыв про еду и питье,

Он ваял её нежно и грубо.

Стали тёплыми бёдра её,

Стали алыми белые губы.

Над собою не видя беды,

Жизнь он отдал созданью родному.

Пропадают напрасно труды —

Галатея уходит к другому!

Пропадают напрасно труды —

Галатея уходит к другому!

Не сиди же, печаль на челе,

In de zomer in Griekenland is het middaguur heet,

Hoge grassen ruiken naar honing...

Alleen in het huis van de beeldhouwer - huilend,

Alleen in het huis van de beeldhouwer is rouw.

Klaagliederen en tranen rondom

Haal in ieder geval de goden het huis uit.

— Wat is er met je gebeurd, mijn vriend?

- Galatea vertrekt naar een ander!

— Wat is er met je gebeurd, mijn vriend?

- Galatea vertrekt naar een ander!

Eten en drinken vergeten,

Hij beeldhouwde haar zacht en ruw.

Haar dijen werden warm,

Werd scharlaken witte lippen.

Boven mezelf, geen problemen ziend,

Hij gaf zijn leven aan zijn inheemse schepping.

Werken gaan verloren

Galatea gaat naar een ander!

Werken gaan verloren

Galatea gaat naar een ander!

Zit niet, verdriet op je voorhoofd,