Queja Urbana - Alejandro Lerner

Tal vez crea que fue en vano desdibuje del pasado

todo lo que ahora no quiero ver

Tal vez dije demasiado la palabra enamorado, quién lo puede saber

Tal vez me aburra en mi cuarto o improvise en el teclado

siempre la misma canción.

Tal vez olvidé las cosas tan lejanas, tan hermosas que sentí una vez.

Hoy más solo y más cansado el payaso enamorado

lloro en medio del salón;

ya no escucho los aplausos, sólo el eco del pasado y ésta lágrima en mi voz.

Hoy camino de costado con mis sueños oxidados

preso en el ayer.

Tal vez me sienta aliviado y si digo que he olvidado mentiré otra vez.

Misschien denk je dat het tevergeefs was om het verleden te vervagen

alles wat ik nu niet wil zien

Misschien zei ik het woord verliefd te veel, wie weet

Misschien verveel ik me in mijn kamer of improviseer ik op het toetsenbord

altijd hetzelfde liedje.

Misschien vergat ik de dingen zo ver weg, zo mooi die ik ooit voelde.

Vandaag meer alleen en vermoeider de verliefde clown

Ik huil in het midden van de kamer;

Ik hoor niet meer het applaus, alleen de echo van het verleden en deze traan in mijn stem.

Vandaag loop ik zijwaarts met mijn roestige dromen

gevangene gisteren.

Misschien voel ik me opgelucht en als ik zeg dat ik het vergeten ben, lieg ik weer.