Travesti - Alejandro Filio

La misma hora, el mismo sitio,

gira la noche en torno a él.

No desespera sabe bien, cual es su verdad

y en la cabeza sueña y se inventa

noche tras noche aquella piel

con esa forma de mujer perfecta.

Alguien pasa, mira y hace como quien no ve.

Él sonríe fuma y entre el humo se puede ver

Travestí, un mundo ajeno,

travestí, tu propio reino,

sólo siempre para ti.

Travestí, las dos en punto,

travestí, mordiendo el mundo,

calla y vuelve a sonreír.

Siempre en la casa entre sus tías

nunca pudieron sospechar,

menos su padre un militar soberbio,

algún amigo en la academia

y mil consejos de mamá

que siempre supo la verdad callada.

Luego en tres amores una pedrada al corazón

y de ahí a la calle sin sentidos se abandonó.

Dezelfde tijd, dezelfde plaats,

de nacht draait om hem.

Hij wanhoopt niet, hij weet heel goed wat zijn waarheid is

en in zijn hoofd droomt en bedenkt hij

nacht na nacht die huid

met die perfecte vrouwenvorm.

Iemand loopt langs, kijkt en gedraagt ​​zich als iemand die niet ziet.

Hij lacht en rookt en door de rook zie je

Travestiet, een vreemde wereld,

travestiet, je eigen koninkrijk,

alleen altijd voor jou.

Travestiet, twee uur,

shemale, de wereld bijten,

zwijg en glimlach weer.

Altijd thuis tussen haar tantes

Ze konden nooit vermoeden

behalve zijn vader, een voortreffelijke militair,

een vriend in de academie

en duizend tips van mama

die altijd de onuitgesproken waarheid kende.

Dan in drie liefdes een steen naar het hart

en vandaar naar de zinloze straat werd het verlaten.