La Mia Rivoluzione - Alberto Urso

Rimaniamo umani dopo un altro scontro

Dopo un altro inverno, dopo il temporale

Stiamo sopra i tetti svegli come antenne

Belli come i fiori buoni come il pane

Diventati grandi forse troppo in fretta

Ma con una grande voglia di giocare

Inseguiamo sogni e sogniamo amori

Anche se ci resta poco da sognare

Noi disobbedienti angeli incazzati

E il domani è fatto per chi cambierà

Hanno spento tutto anche la luna

Ma io per fortuna ho ancora te

Perché ci vuole del coraggio per amare in questi giorni

Per cercare la bellezza anche nelle cose tristi

Perché solo due incoscienti in mezzo a questa confusione

Si riconoscono e tu sei la mia rivoluzione

La mia rivoluzione

Dammi ancora un bacio fammi ricordare

Come è fatta l’aria, quant'è grande il mare

Prestami un tramonto fammi da orizzonte

Che su questa barca non mi sento bene

Il mio cuore sembra un campo di battaglia

Dove c'è silenzio

Ma io per fortuna ho ancora te

Perché ci vuole del coraggio per amare in questi giorni

Per cercare la bellezza anche nelle cose tristi

Perché solo due incoscienti in mezzo a questa confusione

Si riconoscono e tu sei la mia rivoluzione

Scegliersi ogni giorno incessantemente

Fare spazio dentro al cuore ad ogni istante

Sciogliersi ogni volta che la vita mente

Nello stesso abbraccio che è sempre

Più forte quando tutto si fa opprimente

Faccio spazio nel mio cuore a un altro istante

Perché per fortuna ho ancora te

Perché ci vuole del coraggio per amare in questi giorni

Per cercare la bellezza anche nelle cose tristi

Perché solo due incoscienti in mezzo a questa confusione

Si riconoscono e tu sei la mia rivoluzione

La mia rivoluzione

La mia rivoluzione

La mia rivoluzione

We blijven mens na weer een gevecht

Na weer een winter, na de storm

We staan ​​zo wakker als antennes boven de daken

Zo mooi als bloemen zo goed als brood

Werd misschien te snel groot

Maar met een groot verlangen om te spelen

We jagen dromen na en we dromen van liefdes

Zelfs als er weinig meer over is om te dromen

Wij ongehoorzame boze engelen

En morgen is gemaakt voor degenen die zullen veranderen

Ze hebben alles uitgeschakeld, zelfs de maan

Maar gelukkig heb ik jou nog

Omdat er tegenwoordig moed voor nodig is om lief te hebben

Om schoonheid te zoeken, zelfs in droevige dingen

Omdat er maar twee bewusteloos zijn temidden van deze verwarring

Ze herkennen elkaar en jij bent mijn revolutie

mijn revolutie

Geef me nog een kus, laat het me herinneren

Hoe de lucht wordt gemaakt, hoe groot is de zee

Leen me een zonsondergang, geef me de horizon

Dat ik me niet lekker voel op deze boot

Mijn hart voelt als een slagveld

Waar stilte is

Maar gelukkig heb ik jou nog

Omdat er tegenwoordig moed voor nodig is om lief te hebben

Om schoonheid te zoeken, zelfs in droevige dingen

Omdat er maar twee bewusteloos zijn temidden van deze verwarring

Ze herkennen elkaar en jij bent mijn revolutie

Kies elke dag onophoudelijk

Ruimte maken in het hart op elk moment

Smelt elke keer dat het leven liegt

In dezelfde omhelzing die het altijd is

Sterker als alles overweldigend wordt

Ik maak ruimte in mijn hart voor nog een moment

Want gelukkig heb ik jou nog

Omdat er tegenwoordig moed voor nodig is om lief te hebben

Om schoonheid te zoeken, zelfs in droevige dingen

Omdat er maar twee bewusteloos zijn temidden van deze verwarring

Ze herkennen elkaar en jij bent mijn revolutie

mijn revolutie

mijn revolutie

mijn revolutie