Magnolian - Afasi & Filthy

I slutet av eftermiddan när maten nästan var klar

Så stod han där och bara samla sina sinnen

Som om resten av dan inte var värt nåt att ha

Om han inte fick andas in av vinden

Och dom andra dom lät honom va

Det var nog lika så bra för han stod med tankarna i himlen

Och där kunde han stå och stirra sejblind på

Magnolian på andra sidan grinden

Tidigare var dom grannar som kom med matkassar

På väg hem ifrån jobbet möttes på gatan stanna och prata

Dom bodde gårdarna brevid varann

Och lät ungarna springa där emellan, alltid nån som hade tid med dom

Dom hade flyttat in ungefär vid samma tid

Sagt nåt i stil med lycka till och hjälpt varandra packa in

Grannsämjan dom emellan hade landsgränser mellan sej

Men icke desto mindre var dom samstämda

Men dom blev bemötta på olika sätt

Den ena med vördnad den andra med skepsis trot eller ej

Märkligt hur närliggande områden skiljer sej

Fina formuleringar kompletterar det bilden säger

I slutet av eftermiddan när maten nästan var klar

Så stod han där och bara samla sina sinnen

Som om resten av dan inte var värt nåt att ha

Om han inte fick andas in av vinden

Och dom andra dom lät honom va

Det var nog lika så bra för han stod med tankarna i himlen

Och där kunde han stå och stirra sej blind på

Magnolian på andra sidan grinden

Här möttes kåkar ifrån 1800-talet med

Dom yngre lite fattigare och så var det med de

Tblev dom oroliga för ungdomarnas framfart

Var det för kaosartat skulle allt bara bli pannkaka?

Han var av en annan uppfattning och kände sej maktlös

Och rös när han tänkte på att

Det kändes lite grövre än att dom bara spelade ett spratt

När dom delade upp allt och placerade i fack

Där bodde mest grannar mot brott, mest pensionärer

Som kände marken är vår vi stannar och slåss för allt i världen

Det här är vårt det där är ert när allt kommer omkring

Får vi se hur svårt det är att förstå när det kommer en grind

I slutet av eftermiddan när maten nästan var klar

Så stod han där och bara samla sina sinnen

Som om resten av dan inte var värt nåt att ha

Om han inte fick andas in av vinden

Och dom andra dom lät honom va

Det var nog lika så bra för han stod med tankarna i himlen

Och där kunde han stå och stirra sej blind på

Magnolian på andra sidan grinden

Det var gesten som han satte sej emot

Att han blev behandlad som en liten stackars idiot

En som inte hade nånting där att göra

Skulle inte springa som han ville och komma där och störa

Ett litet problem i bland många

Många med honom såg det bortom horisonten som en del i det långa

Hur det skiljer sej och hur man skiljer av

Och låter relationenerna gräva sin egen grav

Det var en sktisak det visste han

Men med en bitter smak blev det en principsak

Och så kom den dagen, grinden vid magnoliaträdet

Från och med nu så fick han bara känna doften av det

I slutet av eftermiddan när maten nästan var klar

Så stod han där och bara samla sina sinnen

Som om resten av dan inte var värt nåt att ha

Om han inte fick andas in av vinden

Och dom andra dom lät honom va

Det var nog lika så bra för han stod med tankarna i himlen

Och där kunde han stå och stirra sej blind på

Magnolian på andra sidan grinden

In de late namiddag toen het eten bijna klaar was

Dus hij stond daar en verzamelde gewoon zijn zintuigen

Alsof de rest van de dag niets waard was

Als hij niet kon ademen in de wind

En de anderen lieten hem gaan

Het was waarschijnlijk net zo goed omdat hij met zijn gedachten in de hemel stond

En daar kon hij staan ​​en blind naar zichzelf staren

Magnolia aan de andere kant van de poort

Voorheen waren het buren die met boodschappentassen kwamen

Op weg naar huis van hun werk ontmoetten ze elkaar op straat om te stoppen en te praten

Ze woonden de boerderijen naast elkaar

En laat de kinderen tussendoor rennen, altijd iemand die tijd voor ze had

Ze waren ongeveer tegelijkertijd ingetrokken

Zei iets in de stijl van geluk en hielp elkaar af te ronden

De buurtovereenkomst tussen hen had landsgrenzen tussen hen

Maar toch waren ze het eens

Maar ze werden op verschillende manieren behandeld

De een met eerbied, de ander met scepsis, al dan niet

Vreemd hoe nabije gebieden verschillen

Fijne bewoordingen complementeren wat de afbeelding zegt

In de late namiddag toen het eten bijna klaar was

Dus hij stond daar en verzamelde gewoon zijn zintuigen

Alsof de rest van de dag niets waard was

Als hij niet kon ademen in de wind

En de anderen lieten hem gaan

Het was waarschijnlijk net zo goed omdat hij met zijn gedachten in de hemel stond

En daar kon hij staan ​​en er blind naar staren

Magnolia aan de andere kant van de poort

Hier ontmoetten hutten uit de 19e eeuw

De jongsten zijn een beetje armer en zo was het ook met hen

Ze maakten zich zorgen over de vooruitgang van de jongeren

Was het te chaotisch zou alles gewoon een pannenkoek zijn?

Hij was een andere mening toegedaan en voelde zich machteloos

En huiverde toen hij daaraan dacht

Het voelde een beetje ruwer dan dat ze gewoon een grap uithaalden

Toen ze alles verdeelden en in compartimenten stopten

De meeste buren woonden daar tegen misdaad, voornamelijk gepensioneerden

Wie wist dat de grond van ons is, we stoppen en vechten voor alles in de wereld

Dit is van ons, dat is tenslotte van jou

Laten we eens kijken hoe moeilijk het is om te begrijpen wanneer een poort komt

In de late namiddag toen het eten bijna klaar was

Dus hij stond daar en verzamelde gewoon zijn zintuigen

Alsof de rest van de dag niets waard was

Als hij niet kon ademen in de wind

En de anderen lieten hem gaan

Het was waarschijnlijk net zo goed omdat hij met zijn gedachten in de hemel stond

En daar kon hij staan ​​en er blind naar staren

Magnolia aan de andere kant van de poort

Het was het gebaar waar hij tegen was

Dat hij werd behandeld als een kleine arme idioot

Iemand die daar niets te doen had

Zou niet rennen zoals hij wilde en daar komen en storen?

Een klein probleem onder velen

Velen met hem zagen het voorbij de horizon als onderdeel van de lange termijn

Hoe het verschilt en hoe te differentiëren?

En laat de relaties hun eigen graf graven

Het was een scam die hij kende

Maar met een bittere smaak werd het een principekwestie

En toen kwam die dag, de poort bij de magnoliaboom

Vanaf nu kon hij het alleen maar ruiken

In de late namiddag toen het eten bijna klaar was

Dus hij stond daar en verzamelde gewoon zijn zintuigen

Alsof de rest van de dag niets waard was

Als hij niet kon ademen in de wind

En de anderen lieten hem gaan

Het was waarschijnlijk net zo goed omdat hij met zijn gedachten in de hemel stond

En daar kon hij staan ​​en er blind naar staren

Magnolia aan de andere kant van de poort