Autoapotheosis - Aeveron

«But see, amid the mimic rout

A crawling shape intrude!

A blood-red thing that writhes from out

The scenic solitude!

It writhes!

— It writhes!

— with mortal pangs

The mimes become its food

And seraphs sob at vermin fangs

In human gore imbued

Out — out are the lights — out all!

And, over each quivering form

The curtain, a funeral pall

Comes down with the rush of a storm

While the angels all pallid and wan

Uprising, unveiling, affirm

That the play is the tragedy «Man,»

And its hero the Conqueror Worm." *

Time and space run through my astral veins

Stars obey my orders

Planets circulate me in neverending concentric rings

I am the center of the universe

I am COSMOS!!!

You think you don’t have to worship me

But your vanity won’t be of any use to you

I’m flowing right through your most secret thoughts

I know your deepest fears and weaknesses

I am the owner of your mind and ruler of your fate

I am the Divinity you’ve always denied

I am the Alpha and the Omega

I was here before time was created

And I’ll still exist when you’ve vanished in the vortex

Of eternity

Eternity!!!

You stupid fuck believe you’re in control and everything is obeying

Your feeble will

But you’re subject to a fatal fallacy

You’re acting the way I want you to

You’re my character in a play of hopes and fears

You’re my Conqueror Worm!

You still believe I’m not there, laughing at my existence

Still denying me

You’re denying me!!!

Eternally!!!

Once upon a time I wasn’t unlike you

But I have arisen and made myself a God

The highest sovereign over your life, liege over your fate

I transformed into a celestial being to use you as an instrument

To wipe out the entire human RACE!!!

"Maar kijk, te midden van de mimische route"

Een kruipende vorm dringt binnen!

Een bloedrood ding dat kronkelt van buiten

De schilderachtige eenzaamheid!

Het kronkelt!

— Het kronkelt!

— met dodelijke pijnen

De mimespelers worden zijn voedsel

En serafs snikken bij ongediertetanden

In menselijk bloed doordrenkt

Uit — uit zijn de lichten — alles uit!

En, over elke trillende vorm

Het gordijn, een rouwkamer

Komt neer met de stormloop

Terwijl de engelen allemaal bleek en wan

Opstand, onthulling, bevestigen

Dat het stuk is de tragedie «Man,»

En zijn held de Veroveraar Worm." *

Tijd en ruimte stromen door mijn astrale aderen

Sterren gehoorzamen mijn bevelen

Planeten circuleren me in eeuwigdurende concentrische ringen

Ik ben het centrum van het universum

Ik ben COSMOS!!!

Je denkt dat je me niet hoeft te aanbidden

Maar je ijdelheid is van geen enkel nut voor jou

Ik stroom dwars door je meest geheime gedachten heen

Ik ken je diepste angsten en zwakheden

Ik ben de eigenaar van je geest en heerser over je lot

Ik ben de goddelijkheid die je altijd hebt ontkend

Ik ben de Alfa en de Omega

Ik was hier voordat de tijd werd geschapen

En ik zal nog steeds bestaan ​​als jij in de draaikolk bent verdwenen

van de eeuwigheid

Eeuwigheid!!!

Jij stomme klootzak, geloof dat je de controle hebt en dat alles gehoorzaamt

Uw zwakke wil

Maar je bent onderworpen aan een fatale misvatting

Je gedraagt ​​je zoals ik wil dat je doet

Jij bent mijn karakter in een spel van hoop en vrees

Jij bent mijn Conqueror Worm!

Je gelooft nog steeds dat ik er niet ben, lachend om mijn bestaan

Ik ontken me nog steeds

Je ontkent me!!!

Voor eeuwig!!!

Er was eens, ik was niet zoals jij

Maar ik ben opgestaan ​​en van mezelf een God gemaakt

De hoogste soeverein over je leven, leenheer over je lot

Ik veranderde in een hemels wezen om jou als instrument te gebruiken

Om de hele menselijke RACE uit te roeien!!!