Suffering // Departure - Aethere

The light that once poured from my eyes is now flickering

The butterflies turned to moths

Deep breaths became shallow

Rotation of the Earth seemed to have slowed

The roots I felt were holding me down-Ripped from the soil

There was no lesson to be learned

The absolute worst part

Was constantly having you behind my eyelids

In the back of my ruined/ head

Knowing that I love (ed) you

While you had the same

Instead they were filled with a stranger

Who betrayed and left debris

Who left the walls scattered

And the roof thrown far away

Only to let the contents of my home suffer

While I lay in silence

Knowing I had to leave

Knowing

I could never live there again

There was no lesson to be learned

II

I am still ruined

Reverting to thoughts of that broken home

The doors were locked

So, I came in through the broken window

Just to look around through debris

Sift through memories of ash

Walk through halls that once held life

It’s bitter and freezing

Haunted, to say the least

I resent myself for taking the time

To revisit the shared vision

I held on through the storm

Tried to hold together all that I could

I’m not enough

With roots ripped from this soil, this house is no god damn home

Move on

There is nothing left for us here

Move on… There was nothing left for me there

Move on… There's nothing

Move on… There was no lesson to be learned

Het licht dat ooit uit mijn ogen stroomde, flikkert nu

De vlinders veranderden in motten

Diepe ademhalingen werden oppervlakkig

Rotatie van de aarde leek te zijn vertraagd

De wortels die ik voelde, hielden me vast - uit de grond gerukt

Er was geen les om te leren

Het absoluut slechtste deel

Had je constant achter mijn oogleden

In de achterkant van mijn geruïneerd/hoofd

Wetende dat ik van je hou (ed)

Terwijl jij hetzelfde had

In plaats daarvan waren ze gevuld met een vreemdeling

Wie heeft verraden en puin achtergelaten?

Wie heeft de muren verspreid?

En het dak ver weg gegooid

Alleen om de inhoud van mijn huis te laten lijden

Terwijl ik in stilte lag

Wetende dat ik moest vertrekken

Weten

Ik zou daar nooit meer kunnen wonen

Er was geen les om te leren

II

Ik ben nog steeds geruïneerd

Terugkerend naar gedachten aan dat kapotte huis

De deuren waren op slot

Dus ik kwam binnen door het kapotte raam

Gewoon om door het puin heen te kijken

Doorzoek herinneringen aan ash

Loop door gangen die ooit leven hielden

Het is bitter en ijskoud

Achtervolgd, op zijn zachtst gezegd

Ik heb er spijt van dat ik de tijd heb genomen

Om de gedeelde visie opnieuw te bekijken

Ik hield vol door de storm

Geprobeerd om alles bij elkaar te houden wat ik kon

Ik ben niet genoeg

Met wortels die uit deze grond zijn gerukt, is dit huis geen godverdomme thuis

Ga verder

Er is hier niets meer voor ons

Ga verder... Er was daar niets meer voor mij

Ga verder... Er is niets

Ga verder... Er was geen les om te leren