If I Should Die - Aephanemer

Delusion or

Worth my lifetime

How would I deem what I lived for

If I should die?

The toil must be done

Days are passing by

But tomorrow might be the last one

And I shall die

A habit is for us to deny

Spinning a web of silver lies

To hide the many agonies

All around us, for every being

We seem happier reduced by hunger

Flattering ourselves to be starved

Utterly craving for all that lies beyond our grasp

On the path of darkness and desire

A sweet scent of extinguished fire

We’re getting worse, eager to curse

Not the curtain, but what’s behind

Intoxicated within the smell of humankind

Today should be like every remaining day

Definitely all that I ask for

Whatever the moment when I’ll go away

That does not change anything at all

Happiness is complete in the here and now

It will not increase with a longer time

No other place but where I’m sitting down

This one quiet throne that I recognize as mine

A busy life and good relations

Just like everybody else

Meeting these people’s expectations

Worrying about judgments

But in my chest this acute pain

This unusual taste in my mouth

And all that counted now seems vain

Suddenly overwhelmed by doubt

I cannot be struck by these throes

With all my feelings and my thoughts

It would be too much awful woes

That my efforts had been for naught

On the chase of dreams and their demise

A sense of nonsense in disguise

This is not fair, we cannot bear

Yet another kind of torment

So disappointed, in absolute bewilderment

Today should be like every remaining day

Definitely all that I ask for

Whatever the moment when I’ll go away

That does not change anything at all

Happiness is complete in the here and now

It will not increase with a longer time

No other place but where I’m sitting down

This one quiet throne that I recognize as mine

Maybe it is going to take me nowhere

But I reckon not having to go anywhere

I don’t keep any illusion to hold dear

I just need to be ready to disappear

Void comes from the self alone

Fear from what we believe we own

Stoics across time give an advice

May death be daily before our eyes

Waan of

Mijn leven waard

Hoe zou ik beoordelen waar ik voor leefde?

Als ik zou sterven?

Het zwoegen moet gedaan worden

Dagen gaan voorbij

Maar morgen is misschien de laatste

En ik zal sterven

Het is een gewoonte voor ons om te ontkennen

Een web van zilveren leugens spinnen

Om de vele pijnen te verbergen

Overal om ons heen, voor elk wezen

We lijken gelukkiger verminderd door honger

Onszelf vleien om uitgehongerd te zijn

Volkomen verlangen naar alles wat buiten ons bereik ligt

Op het pad van duisternis en verlangen

Een zoete geur van gedoofd vuur

We worden slechter, staan ​​te popelen om te vloeken

Niet het gordijn, maar wat erachter zit

Bedwelmd in de geur van de mensheid

Vandaag zou zoals elke resterende dag moeten zijn

Absoluut alles waar ik om vraag

Op welk moment ik ook wegga

Dat verandert helemaal niets

Geluk is compleet in het hier en nu

Het zal niet toenemen met een langere tijd

Geen andere plek dan waar ik zit

Deze ene stille troon die ik herken als de mijne

Een druk leven en goede relaties

Net als iedereen

Voldoen aan de verwachtingen van deze mensen

Piekeren over oordelen

Maar in mijn borst deze acute pijn

Deze ongewone smaak in mijn mond

En alles wat telde lijkt nu tevergeefs

Plotseling overmand door twijfel

Ik kan niet worden getroffen door deze worsteling

Met al mijn gevoelens en mijn gedachten

Het zou te veel vreselijke ellende zijn

Dat mijn inspanningen voor niets waren geweest

Op jacht naar dromen en hun ondergang

Een gevoel van onzin in vermomming

Dit is niet eerlijk, we kunnen het niet verdragen

Nog een ander soort kwelling

Zo teleurgesteld, in absolute verbijstering

Vandaag zou zoals elke resterende dag moeten zijn

Absoluut alles waar ik om vraag

Op welk moment ik ook wegga

Dat verandert helemaal niets

Geluk is compleet in het hier en nu

Het zal niet toenemen met een langere tijd

Geen andere plek dan waar ik zit

Deze ene stille troon die ik herken als de mijne

Misschien brengt het me nergens heen

Maar ik denk dat ik nergens heen hoef te gaan

Ik heb geen enkele illusie om lief te hebben

Ik moet gewoon klaar zijn om te verdwijnen

Leegte komt alleen van het zelf

Angst voor wat we geloven dat we bezitten

Stoïcijnen door de tijd heen geven een advies

Moge de dood dagelijks voor onze ogen zijn