Rad der Zeit - Advocatus Diaboli

Aus dunklen Schatten tief empor

Jenseits des Dogmas der Zeit

Schwebend in die Anderswelt

Die Seele längst dem Tode geweiht

Still wie der Mond, so schweigend

Das Rad der Zeit, in meiner Seele

Nur Stolz der bleibt, und alte Träume

Schon lange keine Regung

Schon lang kein Gefühl

Emotionen zu Eis gefroren

Kein Schmerz, kein Leid, keine Traurigkeit

Sie sind für immer verloren

Die Sehnsucht nach Leben

In weiter Ferne Erinnerung

Schon verblasst, kaum spürbar mehr

Ewig wartend auf die Erlösung

Still wie der Mond, so schweigend

Das Rad der Zeit, in meiner Seele

Nur Stolz der bleibt, und alte Träume

Van donkere schaduwen diep omhoog

Voorbij het dogma van die tijd

Drijvend in de andere wereld

De ziel is allang verdoemd

Stil als de maan, zo stil

Het wiel van de tijd, in mijn ziel

Alleen trots die overblijft en oude dromen

Lange tijd geen beweging

Lange tijd geen gevoel gehad

Emoties bevroren tot ijs

Geen pijn, geen verdriet, geen verdriet

Je bent voor altijd verloren

Het verlangen naar het leven

Ver weg herinneringen

Al vervaagd, bijna niet meer zichtbaar

Eeuwig wachten op verlossing

Stil als de maan, zo stil

Het wiel van de tijd, in mijn ziel

Alleen trots die overblijft en oude dromen