Stromatolite - Acidman

Standing in the middle of the night, tonight,

The air’s getting dense with resolution.

Fading every phenomena out from the sight,

There’s no use in hustling for revolution.

Anymore.

The world questions us what it’s all about,

The sun’s going down, we narrow our eyes.

Feeling all the emotion vanish from the sight,

As it turns to the heat then we close our eyes.

Anyone.

We close our eyes.

All I really want to know is…

It’s all been fated from the start?

I really don’t think that it’s the only way it should be.

Is it the light from longest past?

Or it’s the future that goes away

Beyond the time and space or more.

Standing in the middle of the night, tonight,

The air’s getting dense with resolution.

Fading every phenomena out from the sight,

There’s no use in hustling for revolution.

The world questions us what it’s all about,

The sun’s going down, we narrow our eyes.

Feeling all the emotion vanish from the sight,

As it turns to the heat then we close our eyes.

It’s all been fated from the start?

I really don’t think that it’s the only way it should be.

Is it the light from longest past?

Or it’s the future that goes away

Beyond the time and space or more.

Or it’s the future, or it’s the future, or it’s the future

That goes away beyond the time and space or more.

Midden in de nacht staan, vanavond,

De lucht wordt dichter van resolutie.

Elk fenomeen uit het zicht doen verdwijnen,

Het heeft geen zin om naar een revolutie te streven.

meer.

De wereld vraagt ​​ons waar het allemaal om draait,

De zon gaat onder, we knijpen onze ogen dicht.

Voelen dat alle emotie uit het zicht verdwijnt,

Als het in de hitte verandert, sluiten we onze ogen.

Iedereen.

We sluiten onze ogen.

Het enige dat ik echt wil weten, is...

Is het allemaal vanaf het begin voorbestemd?

Ik denk echt niet dat dit de enige manier is waarop het zou moeten zijn.

Is het het licht uit het langste verleden?

Of het is de toekomst die vergaat

Voorbij de tijd en ruimte of meer.

Midden in de nacht staan, vanavond,

De lucht wordt dichter van resolutie.

Elk fenomeen uit het zicht doen verdwijnen,

Het heeft geen zin om naar een revolutie te streven.

De wereld vraagt ​​ons waar het allemaal om draait,

De zon gaat onder, we knijpen onze ogen dicht.

Voelen dat alle emotie uit het zicht verdwijnt,

Als het in de hitte verandert, sluiten we onze ogen.

Is het allemaal vanaf het begin voorbestemd?

Ik denk echt niet dat dit de enige manier is waarop het zou moeten zijn.

Is het het licht uit het langste verleden?

Of het is de toekomst die vergaat

Voorbij de tijd en ruimte of meer.

Of het is de toekomst, of het is de toekomst, of het is de toekomst

Dat gaat verder dan tijd en ruimte of meer.