Guld Och Gröna Skogar - Abramis Brama

Du kan om du vill men jag vill när jag kan och jag kan inte nu fast jag vill

Dörren är öppen, jag vet den är öppen och vill jag så kan jag gå ut

Frukten ska slukas, jag ser den där uppe, men den är ej mogen ännu

Vägen han visar är krokig och smal och den skrämmer mig i detta nu

Där står han och lovar

Och skarvar sina fogar

Lovar evig lycka

Och guld och gröna skogar

Ge mig kompass och en karta när jag har bestämt mig och vet vart jag vill

Fastän jag rör mig så står jag och stampar och jag vill ju inte va still

Räkna med bråk om du ska dividera, du lär mig men är ej min vän

Cellerna strömmar när liket har vaknat, snart är jag på toppen igen

Jag ska vandra genom sidor, öppna varje dörr och ta del av allt

Vaka genom nätter, stånga pannan blodig i min envishet

Andas, andas luft som jag aldrig känt förut, den är frisk och den tar mig med

Fastän vägen den är krokig och smal, så tar jag mig fram.

Jag tar mig fram

Je kunt het als je wilt, maar ik wil wanneer ik kan en ik kan nu niet, zelfs als ik wil

De deur staat open, ik weet dat hij open is en als ik wil kan ik naar buiten

De vrucht moet verslonden worden, ik zie hem daarboven, maar hij is nog niet rijp

De weg die hij laat zien is bochtig en smal en het maakt me hier nu bang voor

Daar staat hij en belooft

En voegt zich bij zijn gewrichten

Belooft eeuwig geluk

En goud en groene bossen

Geef me een kompas en een kaart als ik een besluit heb genomen en weet waar ik heen wil

Ook al beweeg ik, ik sta en stamp en ik wil niet stil zitten

Verwacht argumenten als je gaat verdelen, je leert het me, maar je bent mijn vriend niet

De cellen stromen als het lijk ontwaakt is, straks ben ik er weer bovenop

Ik zal door pagina's dwalen, elke deur openen en alles in me opnemen

Waak door nachten, behoudens bloederig voorhoofd in mijn koppigheid

Adem, adem lucht die ik nog nooit eerder heb gevoeld, het is fris en het neemt me mee

Hoewel de weg bochtig en smal is, baan ik me een weg.

Ik baan me een weg naar voren