The Singe - Abiotic

Human beings are disgusting creatures.

By the apex of alien hills, sacred abodes sought to emanate newly shaped

paradigms.

A relentless reign prematurely assisted the interruption of

symbiosis amongst cohorts and foreigners.

The guillotines were marshaled, disposed to decapitate virgins that desired to

copulate unholingly.

Their blades were whetted as if to sever all burgeoning thistles once known,

much like the earliest of misguided attempts to hinder the spring indefinitely.

In this kingdom, judgment was sheathed by the ignorance of a wicked people.

The ones empowered by gods could not have been seen as the culprits.

In this land, the fiends were not supernatural, but mortal architects knew

well to manipulate and incriminate the abstract.

There were no quarters for selflessness in this new world.

Now watch as all the

surfaces are scorched.

This is not the apocalypse your prophets admonished you of.

The branches wail as the flamboyant terebinths acquiesce to fiery torture.

In this hellish realm, affliction is replicated through the cracked eyeballs

of the soon to be deceased.

The feet of man will no longer interpret the

ground’s arrays of simultaneous biotic emissions.

The ashes will garnish the

soil in innocuous synchronization.

Mensen zijn walgelijke wezens.

Aan de top van buitenaardse heuvels probeerden heilige verblijfplaatsen nieuw gevormde

paradigma's.

Een meedogenloze heerschappij hielp vroegtijdig bij de onderbreking van

symbiose tussen cohorten en buitenlanders.

De guillotines werden opgesteld, geneigd om maagden te onthoofden die dat wilden

onophoudelijk copuleren.

Hun bladen werden geslepen alsof ze alle ontluikende distels die ooit bekend waren, zouden afsnijden,

net als de eerste van misplaatste pogingen om de lente voor onbepaalde tijd te belemmeren.

In dit koninkrijk werd het oordeel omhuld door de onwetendheid van een slecht volk.

Degenen die door goden werden gemachtigd, konden niet als de boosdoeners worden gezien.

In dit land waren de duivels niet bovennatuurlijk, maar sterfelijke architecten wisten...

goed om de samenvatting te manipuleren en te beschuldigen.

Er waren geen vertrekken voor onbaatzuchtigheid in deze nieuwe wereld.

Kijk nu als alle

oppervlakken zijn verschroeid.

Dit is niet de apocalyps waar uw profeten u voor hebben gewaarschuwd.

De takken jammeren als de flamboyante terebinths berusten in vurige marteling.

In dit helse rijk wordt het lijden gerepliceerd door de gebarsten oogbollen

van de binnenkort te overlijden.

De voeten van de mens zullen niet langer de

arrays van gelijktijdige biotische emissies op de grond.

De as zal de

bodem in onschadelijke synchronisatie.