When Happiness Dies - A Canorous Quintet

Behind the thorns which grows, spiring though beauty is dying.

A cry for help.

Something to grab life with, when happiness dies.

Close the door, shut out the pain in the dark.

But temptation is to irresistible, you know when the hounds are running closer.

Spirit, lead for me.

My sorrow is to hard to conceal.

The pain grows from within, surrounds me with cold.

I’m freezing as happiness dies.

My world reaches destruction.

Left so cold and dark.

The eternal flower has withered, and soon also the stem.

I close my eyes, there’s nothing left (for me) to see.

The emptiness feels smaller now.

I reach out to you, but you are not there.

Since you left me, nothing is

Achter de doornen die groeien, spuwend hoewel schoonheid sterft.

Een schreeuw om hulp.

Iets om mee te leven als het geluk sterft.

Sluit de deur, sluit de pijn buiten in het donker.

Maar de verleiding is onweerstaanbaar, je weet wanneer de honden dichterbij komen.

Geest, leid voor mij.

Mijn verdriet is te moeilijk te verbergen.

De pijn groeit van binnenuit, omringt me met kou.

Ik bevries als het geluk sterft.

Mijn wereld bereikt vernietiging.

Zo koud en donker achtergelaten.

De eeuwige bloem is verdord, en spoedig ook de stengel.

Ik sluit mijn ogen, er is niets meer (voor mij) te zien.

De leegte voelt nu kleiner.

Ik neem contact met je op, maar je bent er niet.

Sinds je me verliet, is er niets meer...