Burning, Emotionless - A Canorous Quintet

Sanctuary for me has been banished

I search for forgivness

Which I can not find

Loosing myself, I am drained out of life

The silkblack shadows will take my mind

Sadness and sorrow take my hands

As I ride the wings of destiny

The grief of others I share with pain

Twisting and turning i’m longing for death

I’m within the blackest of black

All my wounds will burn me in flames

At the end of the rope i’ll hang to be free

Loosing myself, I am drained out of life

The silkblack shadows will take my mind

You hide from the daylight

To shine the dark

Lost in my own world of predestined fate

Oh how I long to feel

I’m burning inside

The ashers remain

A hollow and empty shell

All alone, forever I am

The tender kiss of life

I have never felt, nor will I feel

Embraced by death

My last breath I take

The only one to whisper goodbye

Is death that I greet whith my empty heart

Embraced by death

My last breath I take

The only one to whisper goodbye

Is death that I greet whith my empty heart

All love is lost as I desolve in the wind

In vain I am gone

And that I regret

Forgive but don’t forget

(all love is lost as I desolve in the wind

In vain i’m gone and that I regret

Forgive but don’t forget)

Sanctuary for me is verbannen

Ik zoek naar vergeving

Die ik niet kan vinden

Door mezelf te verliezen, ben ik uit het leven gezogen

De zijdezwarte schaduwen zullen me in gedachten houden

Verdriet en verdriet nemen mijn handen

Terwijl ik op de vleugels van het lot rijd

Het verdriet van anderen deel ik met pijn

Draaiend en draaiend verlang ik naar de dood

Ik ben in het zwartste van het zwart

Al mijn wonden zullen me in vlammen verbranden

Aan het einde van het touw zal ik hangen om vrij te zijn

Door mezelf te verliezen, ben ik uit het leven gezogen

De zijdezwarte schaduwen zullen me in gedachten houden

Je verstopt je voor het daglicht

Om het donker te laten schijnen

Verdwaald in mijn eigen wereld van voorbestemd lot

Oh wat verlang ik ernaar te voelen

Ik brand van binnen

De as blijft

Een holle en lege schil

Helemaal alleen, voor altijd ben ik

De tedere kus van het leven

Ik heb nog nooit gevoeld, en zal ik ook niet voelen

Omarmd door de dood

Mijn laatste adem die ik neem

De enige die afscheid neemt

Is de dood die ik begroet met mijn lege hart?

Omarmd door de dood

Mijn laatste adem die ik neem

De enige die afscheid neemt

Is de dood die ik begroet met mijn lege hart?

Alle liefde gaat verloren terwijl ik oplos in de wind

Tevergeefs ben ik weg

En waar ik spijt van heb

Vergeef maar vergeet niet

(alle liefde gaat verloren terwijl ik oplos in de wind)

Tevergeefs ben ik weg en dat spijt me

Vergeef maar vergeet niet)