End of the World - Seahaven

It’s the end of the world in the face of friend with his head in his hands,

The sun hid below the horizon.

I watch as he weeps, screaming hate into me like the truth that it has come to

be.

You emulate the pattern, giving the stitch some consistency.

It’s hard to believe this is what you wanted.

At the bottom nothing matters, not the tool that you use to escape,

Just the scapegoat to place all the blame.

At the end of it all we cannot make you stop all the things that you are doing

to yourself.

You cry, you cry out, you cry out for help, but what you do with it is not

worth the while.

It’s the end of the world in the face of two friends with their heads in their

hands,

The sun hasn’t shown since the falling.

Out with the old and now in with the new found void, lower now than ever before.

You emulate the pattern, giving stitch some consistency.

It’s hard to believe this is what you wanted.

At the bottom nothing matters, not the ones you choose to betray,

Just the scapegoat to place all the blame.

At the end of it all we cannot make you stop all the things that you are doing

to yourself.

You cry, you cry out, you cry out for help, but what you do with it is not

worth the while.

Alone in your tomb, a drink for every sad song I’ve shown you.

So what did I do?

Best intentions only to contribute.

I won’t disappear, but you’ll be closer with the photos on your mirror.

It’s my last attempt left.

Just have some faith when I tell you it’s all for the best.

At the end of it all we cannot make you stop all the things that you are doing

to yourself.

You cry, you cry out, you cry out for help, but what you do with it is not

worth the while.

Het is het einde van de wereld in het gezicht van een vriend met zijn hoofd in zijn handen,

De zon verstopte zich onder de horizon.

Ik kijk hoe hij huilt en haat tegen me schreeuwt alsof het de waarheid is dat het zover is gekomen

zijn.

Je emuleert het patroon en geeft de steek wat consistentie.

Het is moeilijk te geloven dat dit is wat je wilde.

Aan de onderkant is niets van belang, niet de tool die je gebruikt om te ontsnappen,

Gewoon de zondebok om alle schuld te geven.

Uiteindelijk kunnen we je niet dwingen om te stoppen met alle dingen die je aan het doen bent

naar jezelf.

Je huilt, je schreeuwt, je schreeuwt om hulp, maar wat je ermee doet is niet

de moeite waard.

Het is het einde van de wereld in het aangezicht van twee vrienden met hun hoofd in hun hoofd

handen,

De zon heeft zich sinds de val niet meer getoond.

Weg met het oude en nu binnen met de nieuw gevonden leegte, nu lager dan ooit tevoren.

Je emuleert het patroon, waardoor de steek wat consistentie krijgt.

Het is moeilijk te geloven dat dit is wat je wilde.

Aan de onderkant is niets van belang, niet degene die je verkiest te verraden,

Gewoon de zondebok om alle schuld te geven.

Uiteindelijk kunnen we je niet dwingen om te stoppen met alle dingen die je aan het doen bent

naar jezelf.

Je huilt, je schreeuwt, je schreeuwt om hulp, maar wat je ermee doet is niet

de moeite waard.

Alleen in je graf, een drankje voor elk droevig lied dat ik je heb laten zien.

Dus wat heb ik gedaan?

Beste bedoelingen alleen om bij te dragen.

Ik zal niet verdwijnen, maar je komt dichterbij met de foto's op je spiegel.

Het is mijn laatste poging.

Heb gewoon wat vertrouwen als ik je zeg dat het allemaal maar het beste is.

Uiteindelijk kunnen we je niet dwingen om te stoppen met alle dingen die je aan het doen bent

naar jezelf.

Je huilt, je schreeuwt, je schreeuwt om hulp, maar wat je ermee doet is niet

de moeite waard.