It Aint Fair - Petey Pablo

It ain’t fair at all

To the children we brought into this world

That see us argue, and go back and forth

It ain’t fair at all

Only fourteen years old, body fully developed

Lived at home with two parents, but do more than her Daddy

Her Momma yelled at her, and appeared to stay mad at her

The truth has it, that wadn’t what that was

I hate to say it, her Momma was really jealous

And intimidated, by everything

That she had made at this beautiful baby

Fucks me up till today

Cause it’s crazy, what you wanted to be in life

Is what you created

Just think in the tenth grade, in visioning graduation

Moving her family out of the place where they stayed

To this pretty place, probably where the rich folks be

With the softest green grass ever felt by feet

But her dream, it would be shattered

Like a falling vase

Coming home to a note, left for her on the kitchen table

How much could you explain on one sheet of paper

Of what she wrote down wadn’t even half a page

You know he could of been whatever he wanted

If his folks had of got behind him

Pushed him out a little bit further

See sometimes the smallest things be enough

To give us what we need to exceed

And cross some hills and a hump

But when you grow up in a home always reminding him of em'

The man they say gave responsibility up

How much at thirteen, you think, that you’re life would be worth

And folks you growed up trusting was who was saying it to you

???, everyday when he leave school

Cause on his way home there’s somebody that he talks to

Feels close to him, and pretty soon

He gonna drop out of school

And assume the life, that feels right to him

Het is helemaal niet eerlijk

Aan de kinderen die we op deze wereld hebben gebracht

Dat zie ons ruzie maken en heen en weer gaan

Het is helemaal niet eerlijk

Pas veertien jaar oud, lichaam volledig ontwikkeld

Woonde thuis met twee ouders, maar doet meer dan haar vader

Haar moeder schreeuwde tegen haar en leek boos op haar te blijven

De waarheid heeft het, dat wad niet wat dat was

Ik zeg het niet graag, haar moeder was echt jaloers

En geïntimideerd, door alles

Die ze had gemaakt bij deze prachtige baby

Verpest me tot vandaag

Omdat het gek is, wat je wilde zijn in het leven

Is wat je hebt gemaakt?

Denk maar aan de tiende klas, bij het visualiseren van afstuderen

Haar familie verhuizen uit de plaats waar ze verbleven

Naar deze mooie plek, waarschijnlijk waar de rijke mensen zijn

Met het zachtste groene gras dat ooit op je voeten is gevoeld

Maar haar droom, die zou in duigen vallen

Als een vallende vaas

Thuiskomen met een briefje dat voor haar op de keukentafel is achtergelaten

Hoeveel zou je kunnen uitleggen op één vel papier?

Van wat ze opschreef was nog geen halve pagina

Je weet dat hij kon zijn wat hij wilde

Als zijn ouders achter hem hadden gestaan?

Heb hem een ​​beetje verder naar buiten geduwd

Kijk, soms zijn de kleinste dingen al genoeg

Om ons te geven wat we nodig hebben om te overtreffen

En steek wat heuvels en een bult over

Maar als je opgroeit in een huis dat hem altijd aan ze herinnert'

De man waarvan ze zeggen dat hij de verantwoordelijkheid opgaf

Hoeveel zou je leven op je dertiende waard zijn?

En mensen met wie je opgroeide, waren degene die het tegen je zeiden

???, elke dag als hij van school komt

Want op weg naar huis is er iemand met wie hij praat

Voelt dicht bij hem, en vrij snel

Hij gaat stoppen met school

En neem het leven aan, dat voelt goed voor hem