Корабль бумажный - 7Раса

Утро сонно смотрит в окно, словно не узнавая.

Нас далеко унесло из осени в сердце мая.

Не надо будить меня в этой мрачной квартире,

Дай мне проснуться в другом, весеннем улыбчивом мире!

Пусть меня туда везет корабль бумажный!

Мне в наивный детский мир так возвращаться важно!

Я готов, как раньше, в кровь сбивать колени,

Только бы вернуться домой.

Мимо своих сложных обид, словно разрушенных зданий…

Нет, уже ничего не болит у меня от воспоминаний,

Зла, что ты мне принесла, и моих защитных реакций.

Влагой с моих глаз пелена от смеха, мне не с кем здесь драться.

Пусть меня туда везет корабль бумажный!

Мне в наивный детский мир так возвращаться важно!

Я готов, как раньше, в кровь сбивать колени,

Только бы вернуться домой.

De ochtend kijkt slaperig uit het raam, alsof hij het niet herkent.

We werden weggevoerd van de herfst naar het hart van mei.

Je hoeft me niet wakker te maken in dit sombere appartement,

Laat me wakker worden in een andere, lente-glimlachende wereld!

Laat een papieren schip me daarheen brengen!

Het is zo belangrijk voor mij om terug te keren naar de naïeve kinderwereld!

Ik ben klaar, zoals voorheen, om mijn knieën in het bloed neer te slaan,

Gewoon om naar huis terug te keren.

Voorbij hun complexe grieven, zoals verwoeste gebouwen ...

Nee, niets doet me pijn van herinneringen,

Het kwaad dat je me bracht en mijn defensieve reacties.

Vocht uit mijn ogen is een sluier van het lachen, ik heb hier niemand om tegen te vechten.

Laat een papieren schip me daarheen brengen!

Het is zo belangrijk voor mij om terug te keren naar de naïeve kinderwereld!

Ik ben klaar, zoals voorheen, om mijn knieën in het bloed neer te slaan,

Gewoon om naar huis terug te keren.