Качели - 7Раса

Летели к черту облака с большой скоростью

Я знал, что должно случиться осенью

Глаза и волосы мои выцветут,

А твои станут чёрными с проседью

Как больно осенью горло сжимается

Как жаль, но я разучился плакать

И не умея словами всё это высказать

Упал… Упал всем телом в осеннюю слякоть

Я умираю на качелях

Я ненавижу этот спорт

Как вы любили куда смотрели

Что наше небо кто-то стёр

Расчёты компьютеров оказались неверными

В кострах красно-жёлтых сгорело последнее лето

Мне кашлем твоим окна в комнате вышибло

Да я стал суеверным слишком, наверное,

А люди по-прежнему верили в праздники

За хлебным мякишем не видя большего

В надгробных надписях так мало спорного

Не жаль реального, жаль иллюзорного

Wolken vlogen met grote snelheid naar de hel

Ik wist wat er in de herfst zou gebeuren

Mijn ogen en haar zullen vervagen,

En de jouwe wordt zwart met grijs

Hoe pijnlijk het is in de herfst, de keel wordt samengedrukt

Wat jammer, maar ik ben vergeten hoe ik moet huilen

En niet in staat om het allemaal onder woorden te brengen

Viel ... Viel met zijn hele lichaam in de herfstbrij

Ik sterf op een schommel

Ik haat deze sport

Hoe hield je van waar je keek

Dat iemand onze hemel heeft gewist

Computerberekeningen bleken niet te kloppen

Afgelopen zomer verbrand in roodgele vreugdevuren

Ik werd knock-out geslagen door je hoest in de kamer

Ja, ik werd waarschijnlijk te bijgelovig

En mensen geloofden nog steeds in de feestdagen

Achter de broodkruimel zonder meer te zien

Er is zo weinig controversieel in de grafsteeninscripties

Heb geen medelijden met het echte, sorry voor het illusoire