1789 - Michel Legrand

À peine arrivée, avec tes idées, avec ta façon de dire «non»

Tu débarques dans ma vie comme un boulet de canon

Et tu es tellement jolie, tu prends tellement de proportion

Que c’est la révolution !

1789 !

Tu prends mes habitudes, tu les flanques au panier.

Tu prends mon vieux fauteuil, mon portefeuille.

Tu les jettes par la fenêtre et tu ne veux rien connaître

De tout ce qui était là bien avant toi, mon vieux pyjama

Mon lit, ma pipe et mon tabac, tu ne veux plus voir tout ça

Et tu décroches les rideaux et tu les jettes à l’eau.

Avec du vieux, on fait du neuf, c’est 1789 !

Et tu me barricades, et j’en prends pour mon grade.

On se croirait à l'époque des sans-culottes.

Ils avaient pris la Bastille pour libérer leurs enfants.

Toi, tu t’en prends à ma vie, mais c’est pour m’enfermer dedans

À perpétuité, oui c’est pour m’enfermer dedans !

Mais la liberté, crois-moi, ce n'était pas du bluff en 1789!

À peine arrivée avec tes idées, je suis ligoté et condamné

Tu me traînes dans ta charrette et je sens pencher ma tête

Mais je ne crains pas l'échafaud, si c’est toi qui est mon bourreau.

Plutôt toi veuve que moi veuf, vive 1789 !

Net aangekomen, met jouw ideeën, met jouw manier van 'nee' zeggen

Je komt in mijn leven als een kanonskogel

En je bent zo mooi, je wordt zo groot

Wat een revolutie!

1789!

Je pakt mijn gewoontes op, gooit ze in de mand.

Jij neemt mijn oude stoel, mijn portemonnee.

Je gooit ze uit het raam en je wilt het niet weten

Van alles wat er was lang voor jou, mijn oude pyjama

Mijn bed, mijn pijp en mijn tabak, je wilt niet meer zien

En je haalt de gordijnen weg en gooit ze in het water.

Met oud maken we nieuw, het is 1789!

En jij barricadeert me, en ik neem het voor mijn rang.

Het voelt als de dagen van de sansculottes.

Ze hadden de Bastille genomen om hun kinderen te bevrijden.

Jij, jij reageert op mijn leven, maar het is om me op te sluiten

Voor altijd, ja, het is om me op te sluiten!

Maar vrijheid, geloof me, was geen bluf in 1789!

Nauwelijks aangekomen met je ideeën, ik ben vastgebonden en veroordeeld

Je sleept me in je kar en ik voel mijn hoofd kantelen

Maar ik ben niet bang voor het schavot, als je mijn beul bent.

Liever weduwe dan ik weduwnaar, leve 1789!