Exodus - Dominia

Cutting wind, Reign of terror

Collapse of ministries, Rome’s destined to fall

Opened gateway to the inevitable Never

May your dreams come true behind this door

The greatest creatures — wretched worms…

When Reality ends under insanity crust

It turned holy water in acid, into solid stone

Tired creators breath in disgust

I know what no one knows

I can see what no one sees

Voices of prophets of past ages

Spin around in wild orgies of storm

Dead cities turn into coffins and cages

For those who perished, for those who alive, for stillborns

Devoured by yourselves, choked with tears

Under the blackened, weeping skies

Giants are brought to their knees, await mesmerised…

The fatal defeat in the glimmer of the dead

Children’s eyes

Never again

A gleam of hope will flow to sunrise

Our souls will never escape from this poisoned paradise

Never again

Shadows fall

We’re echoes in the endless

Lifeless dreams of everlasting silence

In every soul

Exodus from pitfalls at the dawn of mankind

Will scatter ashes of erased human race

The souls are gathered on the way to the other side

It has opened the jaws.

Welcome to blazes

With no more reincarnations

Reachng an abyss, deep and foul

Inhale the suffering of soulless bodies invasion

As neither being born nor being destroyed

Repeat Chorus

snijdende wind, heerschappij van terreur

Ineenstorting van ministeries, Rome is voorbestemd om te vallen

Poort geopend naar het onvermijdelijke Never

Mogen je dromen uitkomen achter deze deur

De grootste wezens - ellendige wormen...

Wanneer de werkelijkheid eindigt onder krankzinnigheidskorst

Het veranderde heilig water in zuur, in vaste steen

Vermoeide makers ademen walging in

Ik weet wat niemand weet

Ik kan zien wat niemand ziet

Stemmen van profeten uit vervlogen tijden

Draai rond in wilde orgies van storm

Dode steden veranderen in doodskisten en kooien

Voor degenen die zijn omgekomen, voor degenen die leven, voor doodgeborenen

Verslonden door jezelf, verstikt door tranen

Onder de zwartgeblakerde, huilende luchten

Reuzen worden op hun knieën gebracht, wachten gebiologeerd...

De fatale nederlaag in het schijnsel van de doden

Kinderogen

Nooit meer

Een sprankje hoop zal naar de zonsopgang stromen

Onze zielen zullen nooit ontsnappen uit dit vergiftigde paradijs

Nooit meer

schaduwen vallen

We zijn echo's in het oneindige

Levenloze dromen van eeuwige stilte

In elke ziel

Exodus uit valkuilen bij het aanbreken van de mensheid

Zal de as van het gewiste menselijk ras uitstrooien

De zielen worden verzameld op weg naar de andere kant

Het heeft de kaken geopend.

Welkom bij Blazes

Zonder reïncarnaties meer

Een afgrond bereiken, diep en fout

Adem het lijden van een invasie van zielloze lichamen in

Als noch geboren worden, noch vernietigd worden

Herhaal refrein