Даруй - J:МОРС

Мы такія запаволеныя,

Калі за вокнамі манахром

І незалежныя светлафоры.

Плынь накрые нас, і зноў цішыня.

І мы спыняем, хто на сезон,

Хто на гады,

А хто назаўжды

Свае маторы.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

Дзень праз вокны ў халодны пакой,

Як усе, што мы рабілі дарма

І так у выніку было лепей.

Мне самотна, ты мяне супакой.

Ты нават не чакала сама,

Як мала цяпла,

Як мала святла

У маім сусвеце.

Даруй!

Я ўзнімаю твар угару.

Даруй!

Я не губляю маю мару.

Даруй,

Краіна сноў, дзе попел і снег.

Даруй, даруй мне!

We zijn zo traag,

Als de ramen monochroom zijn

En onafhankelijke verkeerslichten.

De stroom zal ons bedekken, en weer stilte.

En we stoppen wie voor het seizoen,

Wie al jaren?

En wie is voor altijd?

Hun motoren.

Neem me niet kwalijk!

Ik hef mijn gezicht op.

Neem me niet kwalijk!

Ik verlies mijn droom niet.

Neem me niet kwalijk,

Een land van dromen waar as en sneeuw liggen.

Vergeef me, vergeef me!

Een dag door de ramen naar een koude kamer,

Zoals alles wat we tevergeefs hebben gedaan

En dus was het resultaat beter.

Ik ben eenzaam, jij kalmeert me.

Je had het zelf niet eens verwacht,

Hoe weinig warmte,

Hoe weinig licht

In mijn universum.

Neem me niet kwalijk!

Ik hef mijn gezicht op.

Neem me niet kwalijk!

Ik verlies mijn droom niet.

Neem me niet kwalijk,

Een land van dromen waar as en sneeuw liggen.

Vergeef me, vergeef me!