Mon empire - Swift Guad

Y’en a qui cherchent la vérité dans un grimoire ancien

Y’en a qui veulent des aveux devant un miroir sans teint

Dur de s’en tirer pour un type rarement sain

Les dettes et les soucis c’est une histoire sans fin

Un milliard d’emprunts, un smicard en chien

Au bout d’un temps on s’met à vendre un produit argentin

C’est comme un puits sans fond, un sque-di qui vaut rien

On a qu’des miettes, on croit bâtir un empire byzantin

J’voulais tenter ma chance et non pas changer la donne

Honoré par mes rimes, ce beat qui sans cesse m’assomme

Ou bien prendre la place du type qui encaisse la somme

Elle est bien loin l'époque du p’tit qui manquait d’calcium

Moi je prends cet alcool, je rentre et j’cartonne

Le gars qui parlait fort fini en cendres et carbone

J’te vends cet album, t’es pas content c’est aç comme

Toute histoire à une fin c’est comme la France et Alstom

On peut y arriver sans écraser les autres

J’ai besoin d’une gomme pour effacer mes fautes

On s’est cramé les ailes, on s’est cassé les côtes

J’ai besoin d’une feuille blanche pour étaler mes proses

Mortel comme ce temps qui fait faner les roses

Puissant comme ce shit qui fait planer les mômes

Froid comme cet hiver qui fait caler les goves

Toujours cette galère qui fait ramer les pauvres

L’encre sur ma feuille c’est comme le sang chez l’boucher

L’artère est encrassée, ils m’disent de manger bouger

Dans mes couplets: tu sens le danger pousser

La vue qui devient floue comme quand le bang fait tousser

T’es pas trop Cartier-Bresson, t’es pas trop quartier branché

Tu t’fous du papier crépon, tu veux des papiers français

Ça pète les plombs, ça fini par un pavé lancé

Des fois j’suis défoncé, des fois mon rap est censé

Pour démarrer ta vie faut dévisser l’gros boitier

Tu finiras avec une étiquette au doigt d’pied

J’ai grandi loin des remparts et des rents-pa fortunés

Mais quand on nous rembarre j’ai ce langage ordurier

Les dettes et les soucis c’est une histoire sans fin

Er zijn mensen die de waarheid zoeken in een oude grimoire

Sommigen willen bekentenissen voor een kleurloze spiegel

Moeilijk om mee weg te komen voor een zelden gezonde man

Schulden en zorgen het is een verhaal zonder einde

Een miljard leningen, de smicard van een hond

Na een tijdje gaan we een Argentijns product verkopen

Het is als een bodemloze put, een sque-di die niets waard is

We hebben alleen kruimels, we geloven dat we een Byzantijns rijk aan het bouwen zijn

Ik wilde mijn geluk beproeven en het spel niet veranderen

Geëerd door mijn rijmpjes, deze beat die me steeds weer uitschakelt

Of neem de plaats in van de man die het geld aanneemt

Het is ver verwijderd van de tijd van de kleine die geen calcium had

Ik, ik neem deze alcohol, ik ga naar huis en ik ben een hit

Luid pratende man eindigde in as en koolstof

Ik verkoop je dit album, je bent niet blij dat het is zoals

Elk verhaal heeft een einde, het is net als Frankrijk en Alstom

We kunnen het zonder anderen te verpletteren

Ik heb een gum nodig om mijn fouten te wissen

We verbrandden onze vleugels, we braken onze ribben

Ik heb een blanco vel nodig om mijn proza ​​te verspreiden

Dodelijk zoals het weer dat de rozen verwelkt

Krachtig als die shit waar kinderen high van worden

Koud als deze winter waardoor de goves haperen

Altijd dat gedoe dat de arme rij maakt

De inkt op mijn vel is als bloed bij de slager

De slagader is verstopt, ze zeggen dat ik moet eten bewegen

In mijn verzen: je voelt het gevaar duwen

Het zicht dat wazig wordt, zoals wanneer de waterpijp je doet hoesten

Je bent niet te Cartier-Bresson, je bent niet te trendy

U geeft niet om crêpepapier, u wilt Franse papieren

Het raakt in paniek, het eindigt in een gegooide kasseien

Soms ben ik high, soms wordt mijn rap verondersteld

Om je leven te beginnen, moet je de grote doos losschroeven

Je krijgt een teenlabel

Ik ben opgegroeid ver van de wallen en de rijke huur-pa

Maar als we worden afgesnauwd, heb ik deze grove taal

Schulden en zorgen het is een verhaal zonder einde