Реквизит - 4 Позиции Бруно

Они не знали обо мне

В узоре шелковых обои

Они сидели в полутьме

И я прекрасно видел их перед собой

Она одетая в меха

В руке исписанный листок

Она несчастна и тиха

Он обвиняюще жесток

Он смотрит долго и без слов

Глаза неистово горят

Он обвиняюще суров

Она бледнеет, но выдерживает взгляд

Тут неожиданный оскал

Пугающий надлом бровей

Такое чувство, будто тот

Кто раньше спал – проснулся в ней

Она кривит пунцовый рот

И смотрит будто бы на грязь

И наклоняется вперед

И говорит, в лицо ему смеясь:

«О как чудесно, что теперь

Нашелся повод всё раскрыть

И наконец-то указать тебе

На дверь, и позабыть

Надеюсь ты меня поймешь

Наш упоительный роман

Искусно скроенная ложь

Долгоиграющий продуманный обман.»

Вас держат над бадьей воды

Как нежелательных котят

Вперед просчитаны ходы

Тобой играют, тобой ходят как хотят

Все твои планы не твои

Вся твоя воля – это сон

Признай, осмысли и прими –

Ты пешка с волевым лицом

Она не знала, что кричит

Свои последние слова

Белее мела он вскочил

В слепом порыве оббежал вокруг стола

Переплетенье лиц и рук

Удар с размаху, хриплый стон

И кровью брызгая вокруг

Она шатается и падает на стол

А он растерянно стоит

Уныло капает с ножа

Его колотит и знобит

И губы дрожат

Ze wisten niets van mij

In het patroon van zijden behang

Ze zaten in het donker

En ik zag ze perfect voor me

Ze is gekleed in bont

Gekrabbeld papier in de hand

Ze is ongelukkig en stil

Hij is beschuldigend wreed

Hij ziet er lang en zonder woorden uit

Ogen staan ​​in brand

Hij is beschuldigend hard

Ze wordt bleek maar houdt haar blik vast

Hier is een onverwachte grijns

Angstaanjagende gebroken wenkbrauw

Het voelt alsof hij

Wie sliep er - werd erin wakker

Ze draait haar karmozijnrode mond

En kijkt als naar het vuil

En leunt naar voren

En hij zegt lachend in zijn gezicht:

"Oh, wat heerlijk dat nu

Een reden gevonden om alles te onthullen

En eindelijk laten zien

Aan de deur en vergeten

ik hoop dat je me begrijpt

Onze heerlijke romantiek

Kunstig gemaakte leugens

Een langdurige opzettelijke misleiding."

Je wordt boven een emmer water gehouden

Zoals ongewenste kittens

Gaat naar voren

Ze spelen met je, ze lopen met je mee zoals ze willen

Al je plannen zijn niet van jou

Al je wil is een droom

Herkennen, begrijpen en accepteren -

Je bent een pion met een eigenzinnig gezicht

Ze wist niet wat ze schreeuwde

Je laatste woorden

Witter dan krijt sprong hij op

In een blinde impuls rende rond de tafel

Verstrengeling van gezichten en handen

Een klap met een schommel, een hees gekreun

En bloed rondspattend

Ze wankelt en valt op de tafel

En hij staat verbijsterd

Druipt helaas van het mes

Het doet pijn en rillingen

En lippen trillen