Худший друг - Masha Hima

я так хотела оградить тебя от своей грусти,

на что ты называл меня бесчувственной.

говорила правду только всегда, но ты

уже привык так чувствовать себя обманутым.

ты не скучаешь ни капли, я тем более.

и друг без друга нам зимой было тепло вполне.

в своем выборе не сомневались ни на миг,

и что это не правда понимаем оба мы.

я не надеюсь вернуть — это неповторимо,

все те моменты что ты дарил мне.

не повторить и боль, что я принесла тебе.

но ты любил меня такой необязательной.

да что уж там, забыли.

просто видеть тебя рада.

и в глубине души, ты знаешь, это правда.

и ты угадаешь что это тебе легко,

так подними трубу и набери мой телефон.

я так хотела бы сказать,

просто затем что бы ты знал

ты прав прощай навсегда,

мой худший друг.

я запомню тебя ветром лета.

ты прав прощай навсегда,

мой худший друг.

была любовь ли это?

нет или да?

ну че там, кричать опять что ты не прав?

да к черту.

глаза смотрели из-под челки.

ты перечеркивал меня, окей, вот маркер,

но если бы это все было только на бумаге.

тогда бы честно ненавидел меня дальше,

тогда бы мне хватало тебя в карандаше.

я рада же хотя бы тому, что остался у меня в памяти,

все набивая рот свой космостарсом.

там где ещё играют «легенды про — интро»,

где ты опускаешь глаза в пол метро.

я чувствую.

ты счастлив?

ах тебе больно?

а я так типо в радости от той выпитой крови.

да меня кроет до сих пор, чем дальше — чаще.

я так не ценила до конца настоящее.

и ты угадаешь что это тебе легко,

но я молюсь, что бы ты не помнил мой телефон.

я так хотела бы сказать.

хотя и так ты знаешь сам

ты прав прощай навсегда,

мой худший друг.

я запомню тебя ветром лета.

ты прав прощай навсегда,

мой худший друг.

была любовь ли это?

нет или да?

и да, пожалуйста больше не приходи ко мне во снах, сам быть медикаментом мне

устал ведь.

страхом пропитав в постах ложь,

давай на бис опять попробуй впарить свою ненависть мне.

да.

уже не жду ни слова в свою сторону.

ты врешь всем и себе организованно,

будто не были парой, и

фигня что при виде меня ты будто ставишь перед собой аквариум,

барьер, меня нет.

и по вечерам

кажется моментами, лето то было вчера.

нет нет нет, уходи вон, мне впору

вполне обходиться с тобой без разговоров.

там, тебе где-то теплее с холодом, а той во сне

приласкает голову ладонь.

орать в след,

что нас нет, что нас нет, что нас нет.

нас больше нет

нас больше нет

нас больше нет

Да я заставлю всех думать об этом.

Так же, как когда-то ты меня

ты прав прощай навсегда,

мой худший друг.

я запомню тебя ветром лета.

ты прав прощай навсегда,

мой худший друг.

была любовь ли это?

нет или да?

Ik wilde je zo graag beschermen tegen mijn verdriet,

waarom noemde je me ongevoelig.

vertelde altijd de waarheid, maar jij

Ik ben gewend om me op deze manier bedrogen te voelen.

je mist geen druppel, en nog meer.

en zonder elkaar waren we in de winter helemaal warm.

twijfelde geen moment aan hun keuze,

en dat dit niet waar is, begrijpen we allebei.

Ik hoop niet terug te keren - dit is uniek,

al die momenten die je me gaf.

herhaal niet de pijn die ik je heb gebracht.

maar je hield zo optioneel van me.

ja, wat is er, vergeten.

gewoon blij je te zien.

en diep van binnen weet je dat het waar is.

en je raadt dat het gemakkelijk voor je is,

dus pak de telefoon en bel mijn telefoon.

Ik zou het zo willen zeggen

zodat je het weet

je hebt gelijk vaarwel voor altijd

mijn ergste vriend.

Ik zal je herinneren met de wind van de zomer.

je hebt gelijk vaarwel voor altijd

mijn ergste vriend.

was het liefde?

Nee of ja?

Nou, wat is daar, weer schreeuwen dat je het mis hebt?

ja naar de hel.

ogen keken uit van onder de pony.

je hebt me doorgestreept, oké, hier is de markering,

maar als het allemaal maar op papier was.

dan zou je me oprecht nog meer haten,

dan had ik genoeg van je in potlood gehad.

Ik ben in ieder geval blij met wat er in mijn herinnering blijft,

allemaal zijn mond volstoppen met ruimtesterren.

waar anders "legends of pro - intro" spelen,

waar je je ogen neerslaat op de metrovloer.

Ik voel.

Ben je blij?

o ben je gewond?

en ik ben een beetje blij van dat dronken bloed.

ja, het dekt me nog steeds, hoe verder - vaker.

Ik heb het cadeau niet helemaal gewaardeerd.

en je raadt dat het gemakkelijk voor je is,

maar ik bid dat je mijn telefoonnummer niet meer weet.

Ik zou het zo willen zeggen.

ook al ken je jezelf

je hebt gelijk vaarwel voor altijd

mijn ergste vriend.

Ik zal je herinneren met de wind van de zomer.

je hebt gelijk vaarwel voor altijd

mijn ergste vriend.

was het liefde?

Nee of ja?

en ja, kom alsjeblieft niet meer naar me toe in mijn dromen, wees mijn eigen medicijn

moe inderdaad.

de leugens tijdens het vasten doordrenkt met angst,

kom op voor een toegift, probeer je haat aan mij te verkopen.

Ja.

Ik verwacht geen woord meer in mijn richting.

je liegt tegen iedereen en tegen jezelf op een georganiseerde manier,

alsof ze geen stel waren, en

onzin dat als je me ziet, je een aquarium voor je lijkt te zetten,

barrière, ik ben weg.

en in de avonduren

Even lijkt het alsof de zomer gisteren was.

nee nee nee, ga weg, ik pas gewoon

redelijk met je omgaan zonder te praten.

daar ben je ergens warmer met kou, en die in een droom

streelt met zijn hand zijn hoofd.

schreeuw na,

dat we niet zijn, dat we niet zijn, dat we niet zijn.

we zijn niet meer

we zijn niet meer

we zijn niet meer

Ja, ik zal iedereen aan het denken zetten.

Net zoals jij ooit mij

je hebt gelijk vaarwel voor altijd

mijn ergste vriend.

Ik zal je herinneren met de wind van de zomer.

je hebt gelijk vaarwel voor altijd

mijn ergste vriend.

was het liefde?

Nee of ja?