Мы с тобой одной крови - Без Билета

Приехали поездом с вечера.

Числа совпали, а ты уходишь.

Встретили жёлтые светофоры —

Ладно, меня подвезут на «Скорой».

Сказали: «Не выйдет!», — мне всё равно,

Монетку бросаю замедленно.

Держись, всё быстрее кружится Земля,

И падаю с листьями в лужи я.

Припев:

Узнай меня, когда

В окно войду без стука я.

Моя любовь, моя мечта,

Всё ждёт и ждёт — такая глупая.

И вот, я стою под твоим окном —

Пусть будут твоя тень и мой фантом;

И лето смеётся в который раз,

Море штормит и волнует нас.

И если вдруг капли, то без зонта;

И если утонешь, то не до дна;

И если очнёмся, то не сейчас;

А если напишут, то не о нас.

Припев:

Узнай меня, когда

В окно войду без стука я.

Моя любовь, моя мечта,

Всё ждёт и ждёт — такая глупая.

We kwamen 's avonds met de trein aan.

De nummers komen overeen en je gaat weg.

We kwamen gele verkeerslichten tegen -

Oké, ze brengen me naar de ambulance.

Ze zeiden: "Het zal niet werken!" - Het kan me niet schelen,

Ik gooi langzaam een ​​munt op.

Wacht even, de aarde draait sneller

En ik val met bladeren in plassen.

Refrein:

ken me wanneer?

Ik ga het raam binnen zonder te kloppen.

Mijn liefde, mijn droom

Alles is wachten en wachten - zo dom.

En dus sta ik onder je raam -

Laat je schaduw en mijn fantoom zijn;

En de zomer lacht voor de zoveelste keer,

De zee stormt en baart ons zorgen.

En als er plotseling druppels zijn, dan zonder paraplu;

En als je verdrinkt, dan niet naar de bodem;

En als we wakker worden, dan niet nu;

En als ze schrijven, gaat het niet om ons.

Refrein:

ken me wanneer?

Ik ga het raam binnen zonder te kloppen.

Mijn liefde, mijn droom

Alles is wachten en wachten - zo dom.