ВИП - Ленинград

Нифига себе.

— Сколько?

— Ниче се, а чё так дорого?

— Эсклюзивная вещь!

Limit edition.

Не всем по карману.

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Закурю я хабарик из урны,

Пусть помятый он чьей-то ногой.

Суп решила сварить ты гламурный —

И без мяса;

кушай, дорогой.

— Какие-то проблемы?

— Слышь!

Глаза у тебя красивые!

— Я в курсе!

— Ой, а сделай музыку погромче!

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Суповым завоняет гламуром,

Категория «Супер-элит»!

За окном день окажется хмурым,

На помойке кобель заскулит.

— Домой?

— Слышь!

Э!

— Чё те надо?

— Выходи!

Выходи за меня…

— Я сейчас выйду, я!

Кто тут замуж хотел?

— Батя, я сам!

Пошли отсюда, быстро!

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni,

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Мир гламура, — изысканный, *ука,

Нас с тобою в расплох он застал.

В холодильнике нет даже лука,

Но остался гламурный Фестал.

Куплю немножко я картошки Brioni.

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni.

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni.

А ты морковки Luxury — элит, купи.

Куплю немножко я картошки Brioni.

А ты морковки Luxury — элит, купи.

— Слышал, ты нормальный мужик вроде.

Всё при тебе есть!

А чё ты в таком говне-то снимаешься в одном и том же, а?

Всё ментов да олыдрей каких то., а…

— Чё так и сказал?

— Ну да, так и сказал, а чё?

— Ну, ничё!

— Ну и всё тогда, а чё?

— Я те сказала: меня при других не лапать!

— Успокойся, а?

— Я тебе сказала!

— Слышь, успокойся, а?

Внимательное разглядывание социальной категории, расположенной ниже тебя в

иерархии современного общества — вот главное, основное и любимое миллионами

занятие в наше время.

— Хорошо что я не они!

— восклицает человек, внимательно наблюдая из окна

движения маленьких людей в спортивных костюмах, жлобство собственных соседей,

суету тех, кого он считает обывателем, находя все новые и новые способы

противопоставить себя с ними.

Одновременно взгляд современного человека устремлен наверх, на более успешную и

состоявшуюся социальную группу.

В строго сегментированное обществе человек видит себя на верхней ступеньке,

оставаясь при этом на нижней, той, над которой, как ему кажется, он смеется.

Человек при помощи социальных сетей и других современных витрин,

старается убедить окружающих что он давно уже достиг иной социальной стадии,

он играет в нее, как играют на карнавалах и костюмированных вечеринках в

пиратов и полицейских, только вот карнавал и костюмированная вечеринка и есть

наша эпоха и длятся они вечно.

Это ощущение Алисы, проваливающейся в кроличью

нору, когда она одновременно и уменьшается и увеличивается до гигантских

размеров.

Человек чувствует себя величественней своего общества,

хотя именно это чувство собственного величия и делает его смешным.

Он покупает очередную, как он считает, «лакшери» вещь, которая на самом деле

делает его нелепым.

То, что должно превратить его в великана, обращает в

карлика, над которыми он сам и смеется.

Возможно, в этом и кроется основная

причина сегодняшнего кризиса, который мы все наблюдаем.

Дикое невротическое

разделение общества, обвинение других социальных групп в зазомбированности,

их полное расчеловечевание, абсолютное игнорирование и слепота в отношении тех,

кого считаешь обманутыми кем-то, дураками (уж я то не обманут этим миром —

говорит каждый из нас, обманутые всегда ниже), низшей социальной категорией,

из которой бежишь, стараясь не оставить своих следов прибывания там — их

легионы, миллионы, 85 процентов — они везде, повсюду, они угрожают мне,

они уже не люди, они зомби и убийцы.

Они Alien — чужие.

И тем не менее, взгляд вниз, в народ, в обыденность, может быть совершенно

разный.

Режиссер Анна Пармас, создавшая в свое время совершенно самобытный русский

ситком «Осторожно, Модерн» имеет особый, совершенно нежный взгляд на обывателя.

Это уникальный, даже для нашего кинематографа, привыкшего обращать внимание на

маленького человека, гопника, взгляд.

Взгляд этот обычно злобный и безжалостный.

Прапорщик Задов и его соседи, созданные ей, были жлобами, подонками, идиотами,

но никогда не вызывали отторжения.

Пармас с нежностью и умилением входила в их

жизнь, заставляя зрителей любить их и сопереживать им.

Безусловно,

такой взгляд идеально рифмуется с творчеством

Такой взгляд имеет богатые корни в русской сатире — это взгляд Зощенко и взгляд

Жванецкого.

Это тот взгляд, который и отделяет высокую сатиру от низкопробного

юмора.И только такой взгляд, а не вопли про троллей, фашистов, про убийц и

чужих, может спасти нас.

И надеемся, этот взгляд окажется заразительным для вас.

Gosha.

- Hoe veel?

- Niets, waarom is het zo duur?

- Een exclusief item!

Beperkte editie.

Niet iedereen kan het betalen.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal een habarik roken uit een urn,

Laat het door iemands voet worden ingedeukt.

Soep besloot je glamoureus te koken -

En zonder vlees;

eet, schat.

- Enige problemen?

- Luisteren!

Uw ogen zijn mooi!

- Ik weet!

— O, zet de muziek harder!

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Soep stinkt naar glamour,

Categorie "Super Elite"!

Buiten het raam zal de dag somber zijn,

Op de vuilnisbelt zal het mannetje zeuren.

- Thuis?

- Luisteren!

E!

- Wat wil je?

- Eruit!

Trouw met me…

"Ik ga nu uit, ik ben!"

Wie wil er hier trouwen?

- Pap, ik sta er alleen voor!

Maak dat je wegkomt, snel!

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen,

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

De wereld van glamour - voortreffelijk, *ka,

Hij verraste jou en mij.

Er ligt niet eens een ui in de koelkast,

Maar het glamoureuze Festal bleef.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen.

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen.

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen.

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

Ik zal wat Brioni-aardappelen kopen.

En jullie zijn luxe wortelen - elite, koop ze.

- Ik hoorde dat je een normale jongen bent.

Alles is bij jou!

En waarom film je in dezelfde stront in zulke stront, huh?

Alle agenten en een of andere gek, maar...

- Wat zei hij?

- Ja, dat zei hij, maar wat?

- Nou, niets!

- Nou, dat is alles dan, dus wat?

- Ik zei toch: raak me niet aan waar anderen bij zijn!

- Rustig aan, hè?

- Ik zei het je!

'Luister, kalmeer, hè?

Zorgvuldig kijken naar de sociale categorie onder u

hiërarchieën van de moderne samenleving - dit is het belangrijkste, het belangrijkste en geliefd bij miljoenen

beroep in onze tijd.

- Het is goed dat ik hen niet ben!

- roept een man uit, die zorgvuldig vanuit het raam toekijkt

de bewegingen van kleine mensen in trainingspakken, de hebzucht van hun eigen buren,

de ijdelheid van degenen die hij als een leek beschouwt, die steeds meer nieuwe wegen vinden

verzet je tegen hen.

Tegelijkertijd is de blik van de moderne mens naar boven gericht, naar een meer succesvolle en

gevestigde sociale groep.

In een strikt gesegmenteerde samenleving ziet een persoon zichzelf op de bovenste trede,

terwijl hij op de onderste blijft, degene waarover hij, naar het lijkt, lacht.

Een persoon met de hulp van sociale netwerken en andere moderne winkelpuien,

probeert anderen ervan te overtuigen dat hij allang een ander maatschappelijk stadium heeft bereikt,

hij speelt het zoals ze spelen op kermissen en verkleedpartijen

piraten en politieagenten, alleen carnaval en verkleedpartij zijn dat

onze tijd en ze duren voor altijd.

Dit is het gevoel van Alice die in een konijnenhol valt.

gat wanneer het tegelijkertijd afneemt en toeneemt tot gigantisch

maten.

De mens voelt zich groter dan zijn samenleving,

hoewel het dit gevoel van eigenwaarde is dat hem belachelijk maakt.

Hij koopt een ander, zoals hij denkt, "luxe" ding, wat in feite

maakt het belachelijk.

Wat hem in een reus zou moeten veranderen, verandert hem in

dwergen, om wie hij zelf lacht.

Misschien is dit de belangrijkste

de oorzaak van de huidige crisis die we allemaal zien.

wild neurotisch

verdeeldheid in de samenleving, andere sociale groepen beschuldigen van zombificatie,

hun volledige ontmenselijking, absolute minachting en blindheid jegens hen

wie je beschouwt als bedrogen door iemand, dwazen (ik ben niet bedrogen door deze wereld -

zegt ieder van ons, bedrogen altijd lager), door de laagste sociale categorie,

van waaruit je wegrent, in een poging om je sporen van daar te zijn niet achter te laten - hun

legioenen, miljoenen, 85 procent - ze zijn overal, overal, ze bedreigen me,

ze zijn niet langer menselijk, het zijn zombies en moordenaars.

Het zijn buitenaardse wezens.

En toch kan een blik naar beneden in de mensen, in het leven van alledag, helemaal zijn

verschillend.

Geregisseerd door Anna Parmas, die ooit een volledig originele Rus creëerde

de sitcom "Beware of Modern" heeft een speciale, volkomen zachte kijk op de leek.

Dit is uniek, zelfs voor onze bioscoop, gewend om aandacht aan te besteden

kleine man, gopnik, kijk.

Deze blik is meestal kwaadaardig en meedogenloos.

Ensign Zadov en zijn buren, gecreëerd door haar, waren rednecks, uitschot, idioten,

maar veroorzaakte nooit afwijzing.

Parmas met tederheid en tederheid kwam hun binnen

leven, waardoor het publiek van ze houdt en zich in hen inleeft.

Ongetwijfeld,

zo'n look rijmt perfect met creativiteit

Deze mening heeft rijke wortels in Russische satire - dit is de mening van Zoshchenko en de mening

Zhvanetsky.

Dit is de look die de hoge satire scheidt van de lage.

humor En alleen zo'n blik, en geen geschreeuw over trollen, fascisten, over moordenaars en

vreemden kunnen ons redden.

En we hopen dat deze look aanstekelijk voor je zal zijn.