Химические формулы - Красное Дерево

Зачем тащить отп***енный брэнд, ноги в цемент,

Едем не быстро, в кармане пятый элемент,

Нужный нам для придания формам контраста,

Это конечно запрещено, а значит опасно,

И снова мы добрались до нашей секретной точки,

Сорок восьмой дом, тридцать первый прайд,

И в стойла тачки,

Движение нужное нам как заморозка деснам

Как солнце встречаемое утром морозным,

Конечно хочется порой чтоб было все как раньше,

Но нет, уже не так работает планчик, и я не мальчик,

Кто-то купил новый гаджет, кого-то мажет,

А мы в тридцать первой башне снова вместе е**шим,

Пять лет и один год — не маленький срок,

Но близок эпилог и мы честно пилим пирог,

Со мной один братуха и развязаны руки,

А башня так же коптит небо и копит странные звуки,

Зачем бояться делать то что так давно хотел,

Ломать границы своим словом — это же не беспредел,

Кто-то вообще сидит без дел, а кто-то в погоне,

Кто-то в погонах по коням, а кто-то так и не понял,

Что значит преданность идеям и дружба по сути,

Вокруг сгущаются краски, а мы все также мутим,

Делаем, сводим отдаем людям и снова мутим,

Как мутили раньше, так и мутить будем.

Химические формулы или долины тихой грусти,

Гостеприимно встретят, но назад уже не пустят,

И каждый день на воле ты словно узник,

Тот, что пашет на адской кузне, дальше опустим.

Меряя людей по своим лекалам, своими мерками,

Я так устал давно не отражаться в зеркале,

Я так устал ловить фарту руками этими,

Не смог один выловлю с корешами сетями,

И я не думал, что жизнь такая беспокойная,

Ой, особенно если ты человек-обойма,

Не празднуешь день независимости,

Значит давно пойман,

Стой ман, поверь в этот лютый капкан,

Снова за спиной мешки и опять эти шаги,

Слипаются эти стены словно кишки,

Закопай корешки, чтобы собрать вершки,

Вокруг ходят фигуры, словно глупые пешки,

Не мешкая, движемся дальше и снова, без спешки,

На пару ловим паранойю из-за мнимой слежки,

Растворяюсь, ведь этот город такой безбрежный,

А он все сильнее сжимал свои клешни,

И мне не выбраться отсюда никак, это факт,

Но я схватил за жабры этот ебанный фарт,

Мне было трудно, но я шел вперед,

И для последнего броска я свои силы берег,

Я вью веревки слов, сплетаю смысл снов,

И снова на бумагу высыпаю кучу строк,

Пусть этот город жесток, но пока мы вместе

Я буду продолжать писать эти странные тексты

Химические формулы или долины тихой грусти,

Гостеприимно встретят, но назад уже не пустят,

И каждый день на воле ты словно узник,

Тот, что пашет на адской кузне, дальше опустим.

Waarom een ​​verneukt merk slepen, voeten in cement?

We gaan niet snel, we hebben het vijfde element op zak,

We moeten vormen van contrast geven,

Dit is natuurlijk verboden, wat betekent dat het gevaarlijk is,

En opnieuw bereikten we ons geheime punt,

Achtenveertigste huis, eenendertigste trots,

En in de autostallingen

De beweging die we nodig hebben is als het bevriezen van het tandvlees

Zoals de zon begroet door een ijzige ochtend,

Natuurlijk wil ik soms dat alles is zoals voorheen,

Maar nee, zo werkt de planner niet meer, en ik ben geen jongen,

Iemand heeft een nieuwe gadget gekocht, iemand smeert,

En wij in de eenendertigste toren neuken weer samen,

Vijf jaar en een jaar is geen korte tijd,

Maar de epiloog is dichtbij en we drinken eerlijk de taart,

Er is één broer bij mij en mijn handen zijn los,

En de toren rookt ook de lucht en verzamelt vreemde geluiden,

Waarom zou je bang zijn om te doen wat je al zo lang wilde,

Grenzen verleggen met uw woord is geen wetteloosheid,

Iemand zit over het algemeen stil, en iemand die achtervolgt,

Iemand in uniform op paarden, en iemand begreep het niet

Wat betekent toewijding aan ideeën en vriendschap in wezen,

De kleuren worden dikker en we vertroebelen ook,

We doen het, we brengen het samen, we geven het aan mensen en verpesten het weer,

Zoals we eerder modderden, zullen we modderen.

Chemische formules of dalen van stille droefheid

Ze zullen je gastvrij begroeten, maar ze zullen je niet terug laten,

En elke dag in het wild ben je als een gevangene,

Degene die op de helse smederij ploegt, zullen we verder weglaten.

Mensen meten volgens hun patronen, hun normen,

Ik ben het zo zat om lange tijd niet in de spiegel te worden weerspiegeld,

Ik ben zo moe van het vangen van geluk met deze handen,

Ik kon er geen vangen met homies in netten,

En ik dacht niet dat het leven zo hectisch was

Oh, vooral als je een clipman bent,

Vier geen Onafhankelijkheidsdag

Dus het is al lang gepakt

Stop man, geloof in deze felle val,

Weer achter de tassen en weer deze trappen,

Deze muren plakken aan elkaar als lef

Begraaf de wortels om de toppen te verzamelen

Cijfers lopen rond als domme pionnen

Zonder vertraging gaan we verder en opnieuw, zonder haast,

We vangen paranoia voor een stel door denkbeeldige surveillance,

Ik los op, omdat deze stad zo groot is,

En hij kneep meer en meer in zijn klauwen,

En ik kan hier niet weg, dat is een feit

Maar ik greep deze verdomde scheet bij de kieuwen,

Het was moeilijk voor mij, maar ik ging door,

En voor de laatste worp spaarde ik mijn kracht,

Ik verdraai de touwen van woorden, weef de betekenis van dromen,

En weer giet ik een heleboel regels op papier,

Laat deze stad wreed zijn, maar zolang we samen zijn

Ik zal doorgaan met het schrijven van deze vreemde teksten

Chemische formules of dalen van stille droefheid

Ze zullen je gastvrij begroeten, maar ze zullen je niet terug laten,

En elke dag in het wild ben je als een gevangene,

Degene die op de helse smederij ploegt, zullen we verder weglaten.