La grand café - Charles Trenet

Au Grand Café, vous êtes entré par hasard

Tout ébloui par les lumières du boul’vard

Bien installé devant la grande table

Vous avez bu, quelle soif indomptable

De beaux visages fardés vous disaient bonsoir

Et la caissière se levait pour mieux vous voir

Vous étiez beau vous étiez bien coiffé

Vous avez fait beaucoup d’effet

Beaucoup d’effet au Grand Café

Comme on croyait que vous étiez voyageur

Vous avez dit des histoires d’un ton blagueur

Bien installé devant la grande table

On écoutait cet homme intarissable

Tous les garçons jonglaient avec Paris-Soir

Et la caissière pleurait au fond d’son tiroir

Elle vous aimait, elle les aurait griffés

Tous ces gueulards, ces assoiffés

Ces assoiffés du Grand Café

Par terre on avait mis d’la sciure de bois

Pour qu’les cracheurs crachassent comme il se doit

Bien installé devant la grande table

Vous invitiez des Ducs, des Connétables

Quand on vous présenta, soudain, l’addition

Vous avez déclaré: «Moi, j’ai pas un rond «Cette phrase-là produit un gros effet

On confisqua tous vos effets

Vous étiez fait au Grand Café

Depuis ce jour, depuis bientôt soixante ans

C’est vous l’chasseur, c’est vous l’commis de restaurant

Vous essuyez toujours la grande table

C’est pour payer cette soirée lamentable

Ah, vous eussiez mieux fait de rester ailleurs

Que d’entrer dans ce café plein d’manilleurs

Vous étiez beau, le temps vous a défait

Les mites commencent à vous bouffer

Au Grand Café, au Grand Café

Bij het Grand Café kwam je toevallig binnen

Allemaal verblind door de lichten van de boulevard

Goed gezeten voor de grote tafel

Je dronk, wat een ontembare dorst

Mooie beschilderde gezichten zeiden je welterusten

En de kassier stond op om je beter te zien

Je was knap, je had je haar goed gedaan

Je hebt een grote impact gemaakt

Groot effect in het Grand Café

Zoals we dachten dat je een reiziger was

Je vertelde verhalen op een grappende toon

Goed gezeten voor de grote tafel

We hebben geluisterd naar deze onuitputtelijke man

Alle jongens jongleerden met Paris-Soir

En de kassier zat te huilen op de bodem van haar la

Ze hield van je, ze zou ze gekrabd hebben

Al deze schreeuwers, deze dorstigen

Die Dorstige Grand Café

Op de vloer hadden we zaagsel gelegd

Voor spitters om te spugen zoals het hoort

Goed gezeten voor de grote tafel

Je hebt Dukes, Constables uitgenodigd

Toen je ineens de rekening kreeg

Je zei: "Ik heb geen cirkel" Deze zin heeft een groot effect

We hebben al je bezittingen in beslag genomen

Je bent gemaakt in het Grand Café

Sinds die dag, bijna zestig jaar

Jij bent de jager, jij bent de restaurantbediende

Je veegt altijd de hoge tafel af

Het is om te betalen voor deze betreurenswaardige avond

Ah, je had beter ergens anders kunnen blijven

Dan om dit café vol manilliers binnen te gaan?

Je was mooi, de tijd heeft je ongedaan gemaakt

Motten beginnen je op te eten

Naar het Grand Café, naar het Grand Café