Питер ночной - Игорь Латышко

Невский, Литейный, Садовая,

А на Васильевском вновь весна.

На Петроградку лечу к тебе,

Город ночной помогает мне.

Пробки затихли и до утра,

Свет фонарей окружает мгла,

Утро туманное ждут мосты,

Мне рядом нужна только ты!

Питер ночной, как я люблю твои улицы,

Как они нежно между собою целуются.

И от тебя мне ни куда и не деться,

Где б не был я, ты рядом всегда в моем сердце.

Тихо приемник споет о том,

Как нелегко нам с тобой вдвоем.

Мчится на встречу к тебе авто,

Знаю, меня ждешь давно.

А завтра опять день закружится,

Вновь застучит дождь по лужицам,

Каждый уйдет по своим делам,

По параллельным мирам.

Питер ночной, как я люблю твои улицы,

Как они нежно между собою целуются.

И от тебя мне ни куда и не деться,

Где б не был я, ты рядом всегда в моем сердце.

Nevski, Gieterij, Sadovaya,

En op Vasilyevsky weer lente.

Ik vlieg naar Petrogradka naar jou,

De nachtstad helpt me.

De files werden rustiger en tot de ochtend

Het licht van lantaarns is omgeven door duisternis,

Mistige ochtend wachten op bruggen

Alles wat ik nodig heb ben jij!

Peter 's nachts, wat hou ik van je straten,

Hoe teder kussen ze elkaar.

En ik kan niet van je wegkomen,

Waar ik ook ben, je bent altijd dichtbij in mijn hart.

Stilletjes zingt de ontvanger over

Hoe moeilijk is het voor jou en mij samen.

Een auto komt je tegemoet,

Ik weet dat je op me hebt gewacht.

En morgen zal de dag weer draaien,

Opnieuw zal de regen op de plassen slaan,

Iedereen zal zijn ding doen,

Door parallelle werelden.

Peter 's nachts, wat hou ik van je straten,

Hoe teder kussen ze elkaar.

En ik kan niet van je wegkomen,

Waar ik ook ben, je bent altijd dichtbij in mijn hart.