Небо сумних ночей - Nokturnal Mortum

То моя земля квітне на очах

То свої крила розпускає сокіл птах

Біля річки, що тече немов кров

На цій землі я знайшов свою любов

То не ніч, а крук летів

Своїм крилом по небу зорі розкидав

То не дощ, а сльози з моїх очей

Я дивлюсь в небо сумних ночей

Коли осінь турботу з душі змива

В серці залишиться вічна весна

Моє небо сумних ночей…

В світі так мало дивних речей…

Dan bloeit mijn land voor mijn ogen

Dan spreidt de valkvogel zijn vleugels

Bij de rivier die stroomt als bloed

Ik vond mijn liefde op deze aarde

Het was geen nacht, maar een haak die vloog

Hij spreidde de sterren langs de hemel met zijn vleugel

Het is geen regen, het zijn tranen uit mijn ogen

Ik kijk naar de lucht van droevige nachten

Wanneer de herfst voor de ziel zorgt

De eeuwige lente zal in het hart blijven

Mijn hemel van droevige nachten...

Er zijn zo weinig rare dingen in de wereld...