Серёга, Серёга - Михаил Михайлов

Я хочу рассказать вам историю

О Серёге, что был дружбаном.

Как гоняли с ним по околицам,

Пели песни, пугали ворон.

Вместе в армию нас призывали,

Вместе в Грозный колонной вошли,

Но тогда ничего мы не знали,

Что нас ждало ещё на пути.

В Новый год нас забросили в город,

Приказали идти напролом.

До костей пробирал лютый холод,

И опасность таил каждый дом.

Как хотелось тогда домой к маме,

Крепко к сердцу родную прижать…

Только взрывы мечту прерывали.

Не хотелось нам всем умирать.

Припев:

Серёга, Серёга, ты был мне как брат.

Ты погиб, а я выжил.

Почему вышло так?..

О тебе эту песню я сегодня пою.

Ты остался героем и всё так же в строю.

Помню, как из горящего танка

Ты меня на руках выносил.

Стиснув зубы, забыв о ранении,

Ты тащил, выбиваясь из сил.

А снаряды свистели как ветер,

И не было страху конца.

Пуля в сердце твоё угодила,

И улыбка исчезла с лица.

Припев.

Очень часто в кругу собираясь,

И всё так же по-братски любя,

За спасителя, за героя,

Поднимаю я тост за тебя!

Ik wil je een verhaal vertellen

Over Seryoga, die een vriend was.

Hoe ze met hem door de buitenwijken reden,

Ze zongen liedjes, lieten de kraaien schrikken.

Samen werden we opgeroepen voor het leger,

Samen kwamen ze Grozny binnen in een colonne,

Maar toen wisten we nog niets

Wat stond ons onderweg te wachten.

Met nieuwjaar werden we de stad in gegooid,

Ze kregen de opdracht om door te gaan.

Hevige kou drong door tot in de botten,

En elk huis was in gevaar.

Wat wilde ik toen naar huis, naar mijn moeder,

Houd je geliefde stevig vast aan je hart...

Alleen explosies onderbraken de droom.

We wilden niet dood.

Refrein:

Seryoga, Seryoga, je was als een broer voor me.

Jij stierf en ik overleefde.

Waarom gebeurde het?..

Ik zing vandaag dit lied over jou.

Je bleef een held en nog steeds in de gelederen.

Ik herinner me hoe uit een brandende tank

Je droeg me in je armen.

Knarsend op de tanden, de wond vergetend,

Je was aan het slepen, uitgeput.

En de schelpen floot als de wind,

En er kwam geen einde aan de angst.

De kogel heeft je hart geraakt

En de glimlach verdween van zijn gezicht.

Refrein.

Heel vaak in een kring bijeen,

En nog steeds broederlijk liefhebbend,

Voor een redder, voor een held,

Ik breng een toast op je uit!