Зажигать - Би-2

Жадно так глотает солнце два серебряных крыла.

Милый друг твой не вернётся в этот город никогда.

И огни усталых улиц станут по тебе скучать.

Только им печаль такую в своём сердце не унять.

Припев:

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно…

Как легко плывут ресницы, не узнает твой герой,

Если что-нибудь случится где-то за морем с тобой.

С ним теперь другое небо, облака над головой.

И ступает ангел следом незнакомый и чужой.

Припев:

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно…

Всё коварная разлука обнимала, как сестра,

Превращала её руки в два серебряных крыла.

Сколько дождь шептал, а толку, ей казалось не всерьёз.

И разбилась на осколки всех невыплаканных слёз.

Припев:

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно…

И зажигать пьяные звёзды

Нет, без тебя так будет сложно…

De zon slikt gretig twee zilveren vleugels in.

Je dierbare vriend zal nooit meer terugkeren naar deze stad.

En de lichten van de vermoeide straten zullen je missen.

Alleen kunnen ze zo'n verdriet niet in hun hart sussen.

Refrein:

En lichte dronken sterren

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...

Hoe gemakkelijk wimpers drijven, herkent je held niet,

Als er ergens aan de overkant van de zee iets met je gebeurt.

Bij hem is er nu een andere lucht, wolken boven ons.

En een engel, onbekend en buitenaards, stapt naast.

Refrein:

En lichte dronken sterren

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...

Alle verraderlijke scheiding omarmd als een zuster,

Veranderde haar armen in twee zilveren vleugels.

Hoeveel de regen fluisterde, maar het leek haar niet serieus te zijn.

En verbrijzeld in fragmenten van alle niet vergoten tranen.

Refrein:

En lichte dronken sterren

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...

En lichte dronken sterren

Nee, zonder jou wordt het zo moeilijk...