Loved - Richard Marx

Once again I bare myself before you

Beggin' for a chance we never had

You don’t want all I have to offer

And its too late for me to take it back

Look at where you always leave us standing

Between all the way and not quite close enough

There could be a place you dont believe in

If you would only let yourself be loved

Im the one who seems to keep you smiling

And I’d be more if you’d take the dare

The two of us, we’re really children hiding

Underneath the armor that we wear

And these walls… aren’t so tall

That we’re climbing

So many hearts who’ll never even

Have the chance to hold

What you seem to be so willing to let go

What good is being strong and hiding in some harbor

If you and I end up all alone

Look at where you always leave us standing

Between all the way and not quite close enough

I could be what you just won’t believe in

If you would only let yourself be loved

Baby, won’t you let yourself be loved…

Nogmaals ontblote ik mezelf voor jou

Smeken om een ​​kans die we nooit hebben gehad

Je wilt niet alles wat ik te bieden heb

En het is te laat voor mij om het terug te nemen

Kijk waar je ons altijd laat staan

Tussen helemaal en niet dichtbij genoeg

Er kan een plek zijn waar je niet in gelooft

Als je alleen van jezelf zou houden

Ik ben degene die je aan het lachen lijkt te houden

En ik zou meer zijn als je de uitdaging aan zou gaan

Wij tweeën, we zijn echt kinderen die zich verstoppen

Onder het pantser dat we dragen

En deze muren... zijn niet zo hoog

Dat we klimmen

Zoveel harten die nooit eens zullen zijn

Heb de kans om vast te houden

Wat je zo bereid lijkt te laten gaan

Wat heb je eraan om sterk te zijn en je te verstoppen in een haven?

Als jij en ik helemaal alleen eindigen

Kijk waar je ons altijd laat staan

Tussen helemaal en niet dichtbij genoeg

Ik zou kunnen zijn waar je gewoon niet in gelooft

Als je alleen van jezelf zou houden

Schat, wil je niet van jezelf houden...