Promenade - Everclear

There was smoke in the air

When it came around and saw

He was really alone

Memories look like blood in the water

Sweeter and ugly pain

Just like confetti in the rain

He was known for his bed side manner

He wanted to believe

That people only hear what they see

He had a good time being the bad guy

He didn’t wanna understand why

That old song makes him cry

I remember when it felt like

We were walking with God

Little heaven when the sun goes down

Walking hand in hand down on the promenade

He was alone in a dark room

Overlooking the mall

With a gun in his hand

And no one to call

He was waiting for a reason

To fade and run

Just like photos in a window

That turn blue in the sun

People used to call it a breakdown

Now we’ve made a case to make it go away, yeah

People used to call it a mid-life crisis

He just sits there, looks at pictures of himself

From way back in the day

Remember when it felt like

We were walking with God

Getting stupid in a stolen car

Making love in the garage behind the promenade

I think I need to slow down

I think I need to slow my roll

I need to put the gun down

I feel so lost, I feel so out of control

I broke myself in pieces to make my name

I broke those people dumb enough to get in my way

Now I look in the mirror and I can’t see me

How can you swallow the world and still be hungry?

Remember when it felt like

We were walking with God

Holding hands with my dad and my mom

Walking in the life to see Santa on the promenade

(Na, na, na, na)

(Na, na, na, na)

(Na, na, na, na)

(Na, na, na, na, a, na, na, na)

Remember when it felt like

We were walking with God

Remember when it felt like

We were walking with God

Remember, remember

Remember when it felt like

We were walking with God

Remember when it felt like

We were walking with God

Er hing rook in de lucht

Toen het rondkwam en zag

Hij was echt alleen

Herinneringen zien eruit als bloed in het water

Zoeter en lelijker pijn

Net als confetti in de regen

Hij stond bekend om zijn manier van slapen aan het bed

Hij wilde geloven

Dat mensen alleen horen wat ze zien

Hij vond het leuk om de slechterik te zijn

Hij wilde niet begrijpen waarom

Dat oude liedje maakt hem aan het huilen

Ik herinner me wanneer het voelde alsof

We wandelden met God

Kleine hemel als de zon ondergaat

Hand in hand lopen op de promenade

Hij was alleen in een donkere kamer

Met uitzicht op het winkelcentrum

Met een pistool in zijn hand

En niemand om te bellen

Hij wachtte op een reden

Vervagen en rennen

Net als foto's in een venster

Die blauw worden in de zon

Vroeger noemden mensen het een storing

Nu hebben we een zaak gemaakt om het weg te laten gaan, ja

Vroeger noemden mensen het een midlifecrisis

Hij zit daar gewoon, kijkt naar foto's van zichzelf

Van ver terug in de dag

Weet je nog wanneer het voelde alsof

We wandelden met God

Stom worden in een gestolen auto

Vrijen in de garage achter de promenade

Ik denk dat ik moet vertragen

Ik denk dat ik mijn rol moet vertragen

Ik moet het pistool neerleggen

Ik voel me zo verloren, ik voel me zo onbeheerst

Ik brak mezelf in stukken om mijn naam te maken

Ik heb die mensen zo stom gemaakt om me in de weg te lopen

Nu kijk ik in de spiegel en kan ik me niet zien

Hoe kun je de wereld slikken en toch honger hebben?

Weet je nog wanneer het voelde alsof

We wandelden met God

Hand in hand met mijn vader en mijn moeder

Wandelen in het leven om de kerstman op de promenade te zien

(Na, na, na, na)

(Na, na, na, na)

(Na, na, na, na)

(Na, na, na, na, een, na, na, na)

Weet je nog wanneer het voelde alsof

We wandelden met God

Weet je nog wanneer het voelde alsof

We wandelden met God

Onthoud Onthoud

Weet je nog wanneer het voelde alsof

We wandelden met God

Weet je nog wanneer het voelde alsof

We wandelden met God