Broken Afternoon - The Helio Sequence

Sometimes you feel like a shame or like a ruse

A half cooked idea or a trick to be used

Then sometimes you feel so lowly haunted and stark

Waving in the wind like a flag that’s torn apart

But we all walk blindy when we stagger and we strut

And we’re all dealt the hands with the cards of our luck

And we all bow down silent and the words are awe struck

By the shameless light of the broken afternoon

I went walking in the night all alone

Darkness seeping slowly in my flesh and in my bone

And the solitary biting at the thoughts inside my head

And the words came slowly and the unborn dream said

That we all lose the path to the black and the blue

But we are come back slackly to the tried and the true

We’ll all come together, though it’s never too soon

We’ll all see the light, of the broken afternoon

In the scientific evening jesus slept too soon

Trading his last dollar for a dirty motel room

Cause he gave all of his riches before he knew what he had

Money isn’t evil and people aren’t bad

Now we all just descend out to the mud and the dirt

And we all go insane from the pain and the hurt

And all of us are swayed by the hungry pale moon

And we’ll all wake up clear from the broken afternoon

I used to be young but i’m not old now

The shimmering passing of you scotty pal?

The path to now or never is paved with ambition plain

As a sail in the wind or an empty garden space

And we all till and toil in the slowly rising dawn

And we’re all fit to fail til the future’s finally won

Yeah we’re all faintly waiting for the young bride to bloom

In the shuttering light of the broken afternoon

Soms voel je je een schande of een list

Een halfbakken idee of een truc om te gebruiken

Dan voel je je soms zo nederig achtervolgd en grimmig

Wuiven in de wind als een uit elkaar gescheurde vlag

Maar we lopen allemaal blind als we wankelen en we stutten

En we krijgen allemaal de handen met de kaarten van ons geluk

En we buigen allemaal stil en de woorden zijn vol ontzag geslagen

Bij het schaamteloze licht van de gebroken middag

Ik ging helemaal alleen de nacht in

Duisternis sijpelt langzaam in mijn vlees en in mijn bot

En het eenzame bijten in de gedachten in mijn hoofd

En de woorden kwamen langzaam en de ongeboren droom zei:

Dat we allemaal het pad naar het zwarte en het blauwe kwijtraken

Maar we komen traag terug op het beproefde en het ware

We komen allemaal samen, al is het nooit te vroeg

We zullen allemaal het licht zien, van de gebroken middag

Op de wetenschappelijke avond sliep Jezus te vroeg

Zijn laatste dollar inruilen voor een vuile motelkamer

Want hij gaf al zijn rijkdom voordat hij wist wat hij had

Geld is niet slecht en mensen zijn niet slecht

Nu dalen we allemaal af naar de modder en het vuil

En we worden allemaal gek van de pijn en de pijn

En we worden allemaal beïnvloed door de hongerige bleke maan

En we worden allemaal helder wakker van de gebroken middag

Ik was vroeger jong, maar ik ben nu niet oud

Het glinsterende heengaan van je Scotty-vriend?

Het pad naar nu of nooit is geplaveid met ambitie duidelijk

Als een zeil in de wind of een lege tuin

En we ploeteren en zwoegen allemaal in de langzaam opkomende dageraad

En we zijn allemaal geschikt om te falen totdat de toekomst eindelijk gewonnen heeft

Ja, we wachten allemaal vaag op de jonge bruid om te bloeien

In het bekistingslicht van de gebroken middag