השתגע (מתוך ״המחברת של אליה״) - Omer Adam, Elia Rosilio

‏‎כשהעשן מתפזר

‏‎רואים שכולנו אותו דבר

‏‎על החוף הזה של החיים

‏‎אנשים קלים כמו סירות נייר

‏‎ומפחדים ממה מפחדים

‏‎מאיזה רגע של כישלון

‏‎נוסעים על מאה ארבעים

‏‎אבל לא בכיוון הנכון

‏‎מאחוריי האוזניות

‏‎כל אחד שומע איזה שיר אחר

‏‎ככה בלי סלקציות

‏‎הכל פשוט הרבה יותר

‏‎בלי צבע בלי פוליטיקות

‏‎כי את מי זה מעניין

‏‎החיים קצרים מדי הבנתי

‏‎כשאביצ׳י הפסיק לנגן

‏‎ואת ואת

בואי תתקרבי אליי

הזמן נגמר אולי מהר מדי

ואנשים רוקדים כשהם בודדים

ואנחנו שם עוד בין כולם

בואי נשכח הכל

גם ככה השתגע העולם

תראי את השקיעות של חדרה

מדממות וזה מדליק בי רגש

כולם פה מגדלים כנפיים

ואז בוכים כשנשרפים מהשמש

ונלחמים על היום יום

אחריי שנלחמו על הדרום

תביני העולם הזה משוגע נקודה קום

Als de rook is opgetrokken

Je ziet dat we allemaal hetzelfde zijn

Aan deze kust van het leven

Mensen zijn zo licht als papieren bootjes

en zijn bang voor waar ze bang voor zijn

Van een moment van mislukking

Reizen op honderdveertig

Maar niet in de goede richting

Achter mij is de koptelefoon

Iedereen luistert naar een ander nummer

Like dit zonder selecties

Alles is veel eenvoudiger

Geen kleur, geen politiek

Want wie maakt het uit?

Het leven is te kort, ik begrijp het

Toen Avicii stopte met spelen

en jij en

kom dichterbij me

De tijd gaat misschien te snel

En mensen dansen als ze eenzaam zijn

En we zijn er meer onder hen allemaal

Laten we alles vergeten

Toch is de wereld gek geworden

Kijk naar de zonsondergangen van Hadera

Bloeden en het ontsteekt een emotie in mij

Iedereen hier krijgt vleugels

En dan huilen als je verbrandt door de zon

en vecht voor de dag tot dag

Na mij die vocht voor het zuiden

Begrijp dat deze wereld gek is, stop met opstaan