A Rough Guide to the Royal Succession (It’s just one damn King after another...) - The King's Singers, Paul Drayton

Our monarchs stand in sturdy line,

A chain that history forges

Of Edwards, Richards, Williams,

Of Charleses, Jameses, Georges.

Some were bluff and hearty,

Some periwigged and prim –

And then there’s Cromwell,

But we don’t mention him!

(That warty Lord Protector,

We’d better not mention him)

First of all we had those early kings

With names that no-one can spell:

Cerdic and Ceolwulf,

Egbert and Athelstan,

And Ethelbald as well.

Who they were and what they did

Is veiled in myth –

Aethelred the Unredey

And his mother Aelfthrith.

Their behaviour was brutal,

They were far from being saints.

And with rats and lice and flies

It will come as no surprise

Many suffered from peculiar complaints – but…

Great Alfred was our founder,

With tresses long and flaxen,

Proud and independent,

Indubitably Saxon.

In politics and fighting

He had just what it takes,

While drifting from the kitchen

Came a smell of burning cakes.

He lit the torch of freedom

That none on earth could quench,

Till William (The Bastard)

Tried to make us speak in French:

Those nasty knights from Normandy

Came over babbling French.

England was a fair field,

A fair field full of folk:

Counting the inhabitants

Had got beyond a joke.

There were farms, there were estates,

There were smithies, there were mills,

Swine in the orchards and sheep on the hills.

William counted everything,

From hall to inglenook:

Ev’ry stable, shed or conservatory,

They all went into a book.

So when it came to taxes

No-one was off the hook –

It all went down in the Domesday Book!

William’s son was Rufus, he had

Red hair and a florid face,

But he was not just florid,

He was really rather horrid,

His personal skills a disgrace.

With his friends in the forest he hunted a lot

Till he finally reached his penalty spot,

And on that spot

He was shot.

Henry the First enjoyed his meals,

But expired having eating too many eels.

Henry the Second, he suffered no end

For causing the death of Becket, his friend:

Kneeling in the cathedral crypt

He found it helped to be lightly whipped –

Like a syllabub he was lightly whipped.

King Stephen was almost

Escorted from the premises

By menacing Matilda, his arch-nemesis.

His wife, it’s true, was a Matilda too.

Being spied on either side

By a Matilda meant

Bewilderment!

Richard the First was a warrior bold –

The heart of a lion had he.

A fearless crusader, yet skilled in minstrelsy.

A captive in a foreign land,

His singing set him free.

Far from home, I languish

In misery, and … anguish!

His faithful minstrel heard him,

“I know that voice!”

cried he.

He made a dash for a cashpoint,

And Richard soon was free.

But how can we know?

We may never know what really occurred

With Richard the Second and Richard the Third.

You can never be sure.

Richard the Fourth was a cunning hoax:

Perkin Warbeck with one of his jokes!

Some monarchs come in two parts,

Like Shakespeare’s Henry Four,

And some go forth like Hen.

the Fifth

En route to Agincourt:

Our King went forth to Normandie

With grace and might of Chivalrie!

A milder mix was Henry Six,

A seeker after knowledge:

He built a certain chapel

At a certain Cambridge College,

Renowned for its musicians among other things:

A famous band of minstrels started life at King’s.

Magna Carta, bad King John,

Edwards One, Two, Three,

Murder, war and pestilence,

Revolting peasantry!

Scheming and ambitious,

Split apart by feud or faction,

But in their hearts they knew their parts:

The warm-up act before the main attraction –

The Tudors!

Pastime with good companie –

Oh how we love that Tudor dynasty!

All their pastimes airing on TV,

Their company is “Tudors PLC”.

There’s love, of course,

And serial divorce,

And tons of jewellery:

They’re now a brand,

Preserved and canned,

So buy the DVD!

Tudors all were really Welsh

With Celtic kith and kin.

Stuarts all were bonny Scots,

With a little bit of French thrown in.

They drove out James the Second,

(No-one liked him much)

And wheeled in William of Orange

Who turned out to be Dutch.

Queen Anne was fond of drinking tea

Which quite restored the British monarchy;

But soon we had a shocking new experience:

One hundred years of German Hanoverians!

And here are the results in reverse order:

A man of style was George the Fourth,

But corpulent and lazy.

George the Third said “What, what, what?”

And went a little crazy.

It seems that George the Second

Immortality was seeking;

May the King live for ever

Amen, Allelujah, Amen.

While George the First was “English-averse”

And didn’t even want to BE King!

William the Fourth was a naval man,

With Nelson he worked hard to keep the peace.

He hadn’t much to bring to the job,

But he paved the way for his dutiful young niece.

Victoria had everything:

An army and a navy no foreign foe could crush,

The mightiest of empires, and toilets that could flush.

Postage stamps and railways,

Christmas trees and garden gnomes,

(Alfred, Lord) Tennyson and Dickens and Disraeli,

D’Oyly Carte and Sherlock Holmes.

As soon as his Mother vacated the throne

Edward the Seventh lowered the tone.

George the Fifth shunned glitz and glamour,

But left his son with a bit of a stammer.

Life grew ever darker and austerer

Till the dawning of a new Elizabethan era

So give three hearty cheers

For they have mellowed with the years,

Now they feel our pain and share our woe.

They may be stalked by hacks,

They’d have to pay the tax,

And sit through the Royal Variety Show.

Oh no!

You may not see them on the bus,

But they’re just a bit like us

With their barbecues and TV soaps.

They may no longer have the power

To lock us in the Tower

Or have interminable arguments with Popes.

But…

Our monarchs stand in sturdy line,

A chain that history forges

Of Edwards, Richards, Williams,

Of Charleses, Jameses, Georges.

So after one thousand years

What will the future be?

We couldn’t really comment.

You’ll just have to wait and see!

Onze vorsten staan ​​in een stevige rij,

Een ketting die de geschiedenis smeedt

Van Edwards, Richards, Williams,

Van Charleses, Jameses, Georges.

Sommigen waren bluf en stevig,

Sommige periwigged en primitief -

En dan is er Cromwell,

Maar we noemen hem niet!

(Die wrattige Lord Protector,

We kunnen hem beter niet noemen)

Allereerst hadden we die vroege koningen

Met namen die niemand kan spellen:

Cerdic en Ceolwulf,

Egbert en Athelstan,

En Ethelbald ook.

Wie ze waren en wat ze deden

Is gehuld in mythe -

Aethelred de Unredey

En zijn moeder Aelfthrith.

Hun gedrag was brutaal,

Ze waren verre van heiligen.

En met ratten en luizen en vliegen

Het zal geen verrassing zijn

Velen hadden last van eigenaardige klachten – maar…

Grote Alfred was onze oprichter,

Met lokken lang en vlas,

Trots en onafhankelijk,

Ongetwijfeld Saksisch.

In politiek en vechten

Hij had precies wat nodig was,

Terwijl we uit de keuken drijven

Kwam een ​​geur van brandende taarten.

Hij stak de fakkel van vrijheid aan

Dat niemand op aarde kon blussen,

Tot William (The Bastard)

Probeerde ons in het Frans te laten spreken:

Die gemene ridders uit Normandië

Kwam over brabbelend Frans.

Engeland was een eerlijk veld,

Een kermisveld vol folk:

De inwoners tellen

Was verder dan een grap.

Er waren boerderijen, er waren landgoederen,

Er waren smederijen, er waren molens,

Varkens in de boomgaarden en schapen op de heuvels.

Willem telde alles,

Van hal naar keuken:

Elke stal, schuur of serre,

Ze gingen allemaal een boek in.

Dus als het om belastingen ging

Niemand was van de haak -

Het kwam allemaal in het Domesday Book!

William's zoon was Rufus, hij had

Rood haar en een fleurig gezicht,

Maar hij was niet alleen bloemig,

Hij was echt nogal afschuwelijk,

Zijn persoonlijke vaardigheden een schande.

Met zijn vrienden in het bos jaagde hij veel

Tot hij eindelijk zijn strafschopgebied bereikte,

En op die plek

Hij is neergeschoten.

Hendrik de Eerste genoot van zijn maaltijden,

Maar verlopen met het eten van te veel paling.

Hendrik de Tweede, hij leed geen einde

Voor het veroorzaken van de dood van Becket, zijn vriend:

Knielend in de crypte van de kathedraal

Hij merkte dat het hielp om licht geslagen te worden -

Als een syllabub werd hij licht geslagen.

Koning Stephen was bijna

Begeleid vanaf het terrein

Door Matilda, zijn aartsvijand, te bedreigen.

Zijn vrouw, het is waar, was ook een Matilda.

Aan beide kanten bespied worden

Door een Matilda bedoeld

Verbijstering!

Richard de Eerste was een stoutmoedige krijger -

Het hart van een leeuw had hij.

Een onverschrokken kruisvaarder, maar bedreven in minstrelen.

Een gevangene in een vreemd land,

Zijn zang maakte hem vrij.

Ver van huis, kwijn ik weg

In ellende, en ... angst!

Zijn trouwe minstreel hoorde hem,

"Ik ken die stem!"

riep hij.

Hij spurtte naar een pinautomaat,

En Richard was al snel vrij.

Maar hoe kunnen we dat weten?

We zullen misschien nooit weten wat er echt is gebeurd

Met Richard de Tweede en Richard de Derde.

Je kunt nooit zeker zijn.

Richard de Vierde was een sluwe hoax:

Perkin Warbeck met een van zijn grappen!

Sommige vorsten komen in twee delen,

Zoals Shakespeares Henry Four,

En sommigen gaan voort zoals Hen.

de vijfde

Onderweg naar Agincourt:

Onze koning ging naar Normandië

Met gratie en macht van Chivalrie!

Een mildere mix was Henry Six,

Een zoeker naar kennis:

Hij bouwde een bepaalde kapel

Op een bepaald Cambridge College,

Bekend om zijn muzikanten onder andere:

Een beroemde groep minstrelen begon het leven bij King's.

Magna Carta, slechte koning John,

Edwards één, twee, drie,

Moord, oorlog en pest,

Opstandige boeren!

Intrigerend en ambitieus,

Verdeeld door vete of factie,

Maar in hun hart kenden ze hun delen:

De warming-up voor de hoofdattractie -

De Tudors!

Tijdverdrijf met goed gezelschap –

Oh wat houden we van die Tudor-dynastie!

Al hun bezigheden uitgezonden op tv,

Hun bedrijf is "Tudors PLC".

Natuurlijk is er liefde,

En seriële echtscheiding,

En tonnen sieraden:

Ze zijn nu een merk,

Geconserveerd en ingeblikt,

Dus koop de dvd!

Tudors waren allemaal echt Welsh

Met Keltische vrienden en verwanten.

Stuarts waren allemaal knappe Schotten,

Met een beetje Frans erbij.

Ze verdreven Jacobus de Tweede,

(Niemand vond hem leuk)

En reed Willem van Oranje binnen

Die bleek Nederlander te zijn.

Queen Anne was dol op het drinken van thee

Wat de Britse monarchie behoorlijk herstelde;

Maar al snel hadden we een schokkende nieuwe ervaring:

Honderd jaar Duitse Hannoveranen!

En hier zijn de resultaten in omgekeerde volgorde:

Een man van stijl was George de Vierde,

Maar corpulent en lui.

George de Derde zei: "Wat, wat, wat?"

En werd een beetje gek.

Het lijkt erop dat George de Tweede

Onsterfelijkheid was op zoek;

Moge de koning voor altijd leven

Amen, Alleluja, Amen.

Terwijl George de Eerste "Engels-avers" was

En wilde niet eens koning ZIJN!

Willem de Vierde was een zeeman,

Met Nelson werkte hij hard om de vrede te bewaren.

Hij had niet veel in te brengen op het werk,

Maar hij maakte de weg vrij voor zijn plichtsgetrouwe jonge nichtje.

Victoria had alles:

Een leger en een marine die geen buitenlandse vijand kan verpletteren,

De machtigste van alle rijken, en toiletten die kunnen doorspoelen.

Postzegels en spoorwegen,

Kerstbomen en tuinkabouters,

(Alfred, Lord) Tennyson en Dickens en Disraeli,

D'Oyly Carte en Sherlock Holmes.

Zodra zijn moeder de troon verliet

Edward de Zevende verlaagde de toon.

George de Vijfde schuwde glitter en glamour,

Maar liet zijn zoon een beetje stotteren.

Het leven werd steeds donkerder en soberder

Tot het aanbreken van een nieuw Elizabethaans tijdperk

Dus geef drie keer een hartelijk gejuich

Want ze zijn milder geworden met de jaren,

Nu voelen ze onze pijn en delen ze ons verdriet.

Ze kunnen worden gestalkt door hacks,

Ze zouden de belasting moeten betalen,

En zit door de Royal Variety Show.

Oh nee!

Je ziet ze misschien niet in de bus,

Maar ze zijn net een beetje zoals wij

Met hun barbecues en tv-soaps.

Ze hebben misschien niet langer de macht

Om ons op te sluiten in de Toren

Of eindeloze ruzies hebben met pausen.

Maar…

Onze vorsten staan ​​in een stevige rij,

Een ketting die de geschiedenis smeedt

Van Edwards, Richards, Williams,

Van Charleses, Jameses, Georges.

Dus na duizend jaar

Wat zal de toekomst zijn?

We konden niet echt commentaar geven.

Je zult gewoon moeten afwachten!