Shut Up I Am Dreaming Of Places Where Lovers Have Wings - Sunset Rubdown, Spencer Krug

Yo ho!

The distant shore!

Yo ho!

The distant shore!

Oceans never listen to us anyway,

Oceans never listen to us anyway.

And if I fall into the drink,

I will say your name, before I sink.

He says your name out loud;

At miniature rooms where no one’s found;

It’s a desperate sound.

Yo ho!

The distant shore!

He stands his feet down

You hear his knuckles on your door.

He wants to send you drawings

Drawings of men with faithful hands

They will make such good boyfriends

He wants to tell you stories

Stories of boys who stomped their feet saying,

«Shut — shut up I am dreaming of places

Where lovers have wings.»

«I'll meet you where the river forks;

When everyone else is dead

You’ll be safe on the water

We’ll be much younger, and we remember.

Yo ho!

The distant shore!

I send my feet down—

Down do you hear knuckles

On your door.

Do you understand

What I’m finding for?

Oh,

Oceans never listen to us anyway.

Oceans never listen to us anyway.

And if I fall into the drink,

I will say your name, before I sink.

Oceans never listen to us anyway.

I’m afraid of the water;

I’m afraid of the sky.

I’m tired of waiting.

Oceans never listen to us anyway,

Oceans never listen to us anyway.

And if I fall into the drink,

I will say your name, before I sink.

So… don’t make a sound.

Don’t make a sound.

Hé!

De verre kust!

Hé!

De verre kust!

Oceanen luisteren toch nooit naar ons,

Oceanen luisteren toch nooit naar ons.

En als ik in de drank val,

Ik zal je naam zeggen, voordat ik zink.

Hij zegt je naam hardop;

In miniatuurkamers waar niemand is gevonden;

Het is een wanhopig geluid.

Hé!

De verre kust!

Hij staat met zijn voeten neer

Je hoort zijn knokkels op je deur.

Hij wil je tekeningen sturen

Tekeningen van mannen met trouwe handen

Ze zullen zulke goede vriendjes zijn

Hij wil je verhalen vertellen

Verhalen van jongens die met hun voeten stampten en zeiden:

«Zwijg — mond dicht, ik droom van plaatsen

Waar geliefden vleugels hebben.»

«Ik zal je ontmoeten waar de rivier zich splitst;

Als alle anderen dood zijn

Je bent veilig op het water

We zullen veel jonger zijn en we herinneren het ons.

Hé!

De verre kust!

Ik stuur mijn voeten naar beneden—

Beneden hoor je knokkels

Aan je deur.

Begrijp je

Waar zoek ik naar?

Oh,

Oceanen luisteren toch nooit naar ons.

Oceanen luisteren toch nooit naar ons.

En als ik in de drank val,

Ik zal je naam zeggen, voordat ik zink.

Oceanen luisteren toch nooit naar ons.

Ik ben bang voor het water;

Ik ben bang voor de lucht.

Ik ben moe van het wachten.

Oceanen luisteren toch nooit naar ons,

Oceanen luisteren toch nooit naar ons.

En als ik in de drank val,

Ik zal je naam zeggen, voordat ik zink.

Dus... maak geen geluid.

Maak geen geluid.