The Taming of the Hands that Came Back to Life - Sunset Rubdown, Spencer Krug

I am embracing the cold rushing in

Like ice to a diamond

It’s a new kind of rough you can find me in

When the sail starts flapping in the wind

I say cool.

That looks cool.

Now do you think the 2nd movement has too many violins?

Don’t get too close

You’ll detect in the west coast air in my chest

And the way I hold it in there

It’s the taming of the hands that came back to life

When she synchronized swam on the ice in '03

Oh, but enough about me

Will you live in the physical world?

And though explosions make debris

And catching it kind of suits you

It doesn’t suit me

She said: My sails are flapping in the wind

I said: Can I use that in a song?

She said: I mean, «The end begins»

I said: I know, can I use that too?

Will you live in the physical world?

With the sun setting low and the shadows unfurled

Can you live with the way they make you look unreal?

Ik omarm de kou die naar binnen stormt

Als ijs op een diamant

Het is een nieuw soort ruig waarin je me kunt vinden

Wanneer het zeil begint te wapperen in de wind

Ik zeg cool.

Dat ziet er gaaf uit.

Denk je nu dat het 2e deel te veel violen heeft?

Kom niet te dichtbij

Je ziet in de lucht van de westkust in mijn borst

En de manier waarop ik het daar vasthoud

Het temmen van de handen die weer tot leven kwamen

Toen ze synchroon zwom op het ijs in '03'

Oh, maar genoeg over mij

Ga je in de fysieke wereld leven?

En hoewel explosies puin maken

En het vangen past goed bij jou

Het past niet bij mij

Ze zei: Mijn zeilen wapperen in de wind

Ik zei: kan ik dat in een nummer gebruiken?

Ze zei: ik bedoel, «Het einde begint»

Ik zei: ik weet het, kan ik dat ook gebruiken?

Ga je in de fysieke wereld leven?

Met de ondergaande zon laag en de schaduwen ontvouwen

Kun je leven met de manier waarop ze je onwerkelijk laten lijken?