Pauvre Georges-Andrè - Charles Trenet

Quand Georges André revient de la chasse,

Sa sœur aînée fait la grimace,

Sa bonne maman quitte son canevas.

Dans leur logement, plus rien ne va.

Les petits enfants, dans leur litière,

Ne savent plus dire leurs prières

Et le Bon Dieu, du haut des cieux,

Espère qu’un jour ça ira mieux.

On voit aussi, dans la cuisine,

Sa mère penchée sur la bassine.

Que peut-elle bien encore laver

Qu’elle n’a pas encore achevé?

Elle nettoie sa gibecière

Qu’elle transforme en souricière.

La maison sera dans de beaux draps

Mais après ça, y aura plus de rats.

Un certain soir, pris de panique,

Notre ami part pour Salonique.

Il est reçu par le Sultan

Mais comme il sue,

C’est insultant.

Un gros balourd d’eunuque l’enferme

A double tour dans une ferme

Où l’on fabrique du reblochon

Avec des tripes de cochon.

Quand il reviendra de sa croisade,

Il retrouvera tout le monde maussade,

Sa pipe en terre

Boudant un peu,

Toutes ses affaires passées au bleu,

Le garde-manger sur les armoires,

La bonne changée en bête noire,

Le gaz coupé, le puits à sec,

Occupé par un drôle de mec,

Le gaz coupé le puits à sec,

Occupé par un drôle de mec.

Eh bien qu’est-ce que vous faites-là vous dans ce puits?

Il ne faut pas rester là.

Il faut partir.

Ce n’est pas une maison d’habitation,

C’est mon puits !

Allez, allez, partez !

Pauvre Georges André.

C’est fini.

Wanneer Georges André terugkeert van de jacht,

Haar oudere zus trekt een grimas,

Zijn goede moeder verlaat haar canvas.

In hun accommodatie gaat niets goed.

De kleine kinderen, in hun nest,

Kunnen hun gebeden niet meer zeggen

En de Goede Heer, vanuit de hoogte van de hemel,

Hoop dat het op een dag beter zal worden.

Ook in de keuken zien we

Zijn moeder boog zich over het bassin.

Wat kan ze nog meer wegspoelen?

Dat ze nog niet klaar is?

Ze maakt haar gametas schoon

Die ze in een muizenval verandert.

Het huis zal in goede staat zijn

Maar daarna zullen er meer ratten zijn.

Op een avond, in paniek,

Onze vriend vertrekt naar Saloniki.

Hij wordt ontvangen door de Sultan

Maar terwijl hij zweet,

Het is beledigend.

Een grote onhandige eunuch sluit hem op

Dubbele toren op een boerderij

Waar maken ze Reblochon

Met varkensdarm.

Als hij terugkeert van zijn kruistocht,

Hij zal iedereen nors vinden,

Zijn kleipijp

een beetje mokken,

Al zijn spullen vervaagden tot blauw,

De voorraadkast op de kasten,

De meid veranderde in een zwart beest,

De gassnede, de put droogde op,

Bezet door een grappige kerel,

Het gas sneed de put droog,

Bezet door een grappige kerel.

Nou, wat doe je in die put?

Je hoeft daar niet te blijven.

We moeten gaan.

Dit is geen woonhuis,

Dit is mijn bron!

Ga Ga Ga!

Arme Georges André.

Het is klaar.