Гитара с треснувшею декой - Вилли Токарев

В тайге зимой балдоха светит, но не греет.

Как черепаха, срок годами мой ползет.

За двадцать лет я, может быть, не постарею,

А может, раньше выйду — может, повезет.

Моя гитара раскололась от мороза,

А сердце хочет разорваться на куски,

Ведь там на воле ждет меня подруга Роза —

Я задыхаюсь без любви и от тоски.

Гитара с треснувшею декой

Поет, смеется и рыдает,

И зачарованные зэки

На нарах пайку доедают.

Однажды я свалил в тайгу с лесоповала,

Но был я схвачен — мне добавили пяток.

Зато я видел сам, как солнышко вставало,

И видел сам, как расцветал в тайге цветок

Лежу на нарах и мечтаю о свободе,

А до свободы далеко, как до Луны.

Ой, сколько тут сидит забытого народа —

Всем о свободе снятся радужные сны.

Гитара с треснувшею декой

Поет, смеется и рыдает,

И зачарованные зэки

На нарах пайку доедают.

Стоит охрана возле каждого барака —

Курок на взводе, автомат наперевес.

По вечерам тут поножовщина и драки,

А я мечтаю отвалить с концами в лес.

Сегодня в лагере встречали високосный,

А мне четыре високосных впереди.

И хоть бежать отсюда, маменька, непросто,

Я все равно сбегу, когда пойдут дожди.

Гитара с треснувшею декой

Поет, смеется и рыдает,

И зачарованные зэки

На нарах пайку доедают.

Гитара с треснувшею декой

Поет, смеется и рыдает,

И зачарованные зэки

На нарах пайку доедают,

На нарах пайку доедают.

In de taiga in de winter schijnt het bladerdak, maar wordt het niet warm.

Als een schildpad kruipt mijn termijn jarenlang.

Over twintig jaar word ik misschien niet oud,

Of misschien kom ik er eerder uit - misschien heb ik geluk.

Mijn gitaar kraakte van de kou

En het hart wil in stukken breken,

Per slot van rekening wacht mijn vriendin Rosa buiten op me -

Ik stik zonder liefde en van verlangen.

Gitaar met een gebarsten klankbord

Zingt, lacht en huilt,

En betoverde zeks

Ze eten hun rantsoen op de stapelbedden.

Toen ik eenmaal in de taiga was gedumpt vanaf een houtkapsite,

Maar ik werd gevangengenomen - ze voegden vijf hakken aan me toe.

Maar ik zag mezelf hoe de zon opkwam,

En ik zag mezelf hoe een bloem bloeide in de taiga

Ik lig op het bed en droom van vrijheid,

En vrijheid is zo ver weg als de maan.

Oh, hoeveel vergeten mensen zitten hier...

Iedereen heeft regenboogdromen over vrijheid.

Gitaar met een gebarsten klankbord

Zingt, lacht en huilt,

En betoverde zeks

Ze eten hun rantsoen op de stapelbedden.

Er is een bewaker bij elke barak -

De trekker is gespannen, de machine staat klaar.

's Avonds zijn er steekpartijen en vechtpartijen,

En ik droom ervan om het bos in te rollen.

Vandaag hebben we in het kamp een schrikkeljaar ontmoet,

En ik heb vier schrikkeljaren voor de boeg.

En ook al is het niet gemakkelijk om hier weg te lopen, mama,

Ik ren sowieso weg als het regent.

Gitaar met een gebarsten klankbord

Zingt, lacht en huilt,

En betoverde zeks

Ze eten hun rantsoen op de stapelbedden.

Gitaar met een gebarsten klankbord

Zingt, lacht en huilt,

En betoverde zeks

Op het bed eten ze hun rantsoen op,

Ze eten hun rantsoen op de stapelbedden.