AC/DC Bag - Phish

Mr. Palmer is concerned with the thousand dollar question

Just like Roger he’s a crazy little kid

I’ve got the time if you’ve got the inclination

So cheer up Palmer, you’ll soon be dead

The noose is hanging, at least you won’t die wondering

Sit up and take notice Tell it like it is

If I were near you I wouldn’t be far from you

I’ve got a feeling you know what you did

AC/DC Bag

AC/DC Bag

AC/DC Bag

DC Bag

Time to put your money where your mouth is

Put 'em in a field and let 'em fight it out

I’m running so fast my feet don’t touch the ground

I’m a stranger here I’m going down

Let’s get down to the nitty gritty

Let’s get this show on the road

I’ll show you mine if you show me yours

I’m breathing hard — open the door

Brain dead, and made of money

No future at all

Pull down the blinds and run for cover

No future at all

Who would’ve thought it, that’s where I am

No future at all

Don’t sweat it, that’s where I am

Whoa, carry me down, down, down, down

By that night, news of Palmer’s death had traveled back to the camp.

Spirits were low and Colonel Forbin felt devastated.

Even though he had only

been in Gamehendge for one day, he had already developed a deep hatred for

Wilson.

He wanted desperately to help the revolutionaries, but without Palmer,

it seemed hopeless.

He wandered slowly through the camp and passed Errand

Wolfe, sitting by the fire with Rutherford, who had returned that afternoon.

He walked on and soon found himself outside of Tela’s hut.

Forbin knocked and

walked in. Tela sat behind a makeshift desk in the center of a room that was

littered with small cages containing spotted stripers, a tiny three-legged

breed of animal.

The unit monster sat in the corner.

The colonel took a step

toward Tela and spoke.

«I needed to come here tonight"he said, «to tell you that I’ve fallen in love with you."He looked to her eyes for

approval but her face remained frozen in an expressionless stare.

An awkward blanket of silence fell over the room and hung for a long moment

before being shattered by the sound of the door swinging violently open.

It was Rutherford the Brave.

The ironclad knight rushed across the room and

gripped the throats of Tela and the unit monster in each of his mighty hands.

They struggled to break free but even the unit monster was no match for

Rutherford’s power and soon it was over.

The bodies fell to the floor in a

lifeless heap.

Colonel Forbin stepped forward from where he stood in the corner

unable to contain his confusion and rage and screamed «WHY?"His question was

answered by Errand Wolfe who had quietly slipped through the doorway during the

confusion.

«She was a spy,"he said, and explained to Forbin that she had been

sending information to Wilson using the spotted stripers as carriers.

Roger’s death had aroused his suspicion, and Palmer’s had confirmed it.

The colonel stood in silence in a world that had turned up-side-down so many

times that he no longer knew which way was up.

It had all seemed so simple when

he first arrived.

Good versus evil, and of course he had sided with good as he

had done all his life.

And now, he stood and stared into the eyes of Errand

Wolfe and he saw evil.

The entire picture began to seem like an enormous puzzle

with one piece missing, and the colonel knew what that piece was.

«Within twenty-four hours,"he said to Errand Wolfe, «You will have the Helping

Friendly Book."And even as the words were leaving his lips, he found himself

running out the door and into the forest, not towards Prussia, but toward the

great mountain looming in the distance.

Meneer Palmer maakt zich zorgen over de duizend dollar vraag

Net als Roger is hij een gekke kleine jongen

Ik heb de tijd als je de neiging hebt

Dus moed Palmer op, je bent snel dood

De strop hangt, je zult je in ieder geval niet afvragen

Ga rechtop zitten en let op Vertel het zoals het is

Als ik bij jou in de buurt was, zou ik niet ver bij jou vandaan zijn

Ik heb het gevoel dat je weet wat je hebt gedaan

AC/DC-tas

AC/DC-tas

AC/DC-tas

DC-tas

Tijd om uw geld te plaatsen waar uw mond is

Zet ze in een veld en laat ze het uitvechten

Ik ren zo snel dat mijn voeten de grond niet raken

Ik ben een vreemdeling hier, ik ga naar beneden

Laten we tot de kern van de zaak komen

Laten we deze show op de weg krijgen

Ik laat je de mijne zien als jij mij de jouwe laat zien

Ik adem moeilijk - open de deur

Hersendood en gemaakt van geld

Helemaal geen toekomst

Trek de jaloezieën naar beneden en zoek dekking

Helemaal geen toekomst

Wie had dat gedacht, dat is waar ik ben

Helemaal geen toekomst

Maak je geen zorgen, dat is waar ik ben

Whoa, draag me naar beneden, naar beneden, naar beneden, naar beneden

Die avond was het nieuws van Palmers dood teruggekeerd naar het kamp.

De stemming was laag en kolonel Forbin voelde zich er kapot van.

Ook al had hij alleen

een dag in Gamehendge was, had hij al een diepe haat ontwikkeld voor

Wilson.

Hij wilde wanhopig de revolutionairen helpen, maar zonder Palmer,

het leek hopeloos.

Hij dwaalde langzaam door het kamp en passeerde Boodschap

Wolfe, die bij het vuur zat met Rutherford, die die middag was teruggekeerd.

Hij liep verder en bevond zich al snel buiten Tela's hut.

Forbin klopte en

liep naar binnen. Tela zat achter een geïmproviseerd bureau in het midden van een kamer die was

bezaaid met kleine kooien met gevlekte stripers, een kleine driepotige

ras van dieren.

Het eenheidsmonster zat in de hoek.

De kolonel deed een stap

richting Tela en sprak.

"Ik moest vanavond hier komen", zei hij, "om je te vertellen dat ik verliefd op je ben geworden."

goedkeuring, maar haar gezicht bleef bevroren in een uitdrukkingsloze blik.

Een ongemakkelijke deken van stilte viel over de kamer en bleef lang hangen

voordat hij werd verbrijzeld door het geluid van de deur die met geweld openzwaaide.

Het was Rutherford de Dappere.

De ijzersterke ridder rende door de kamer en...

greep de keel van Tela en het eenheidsmonster in elk van zijn machtige handen.

Ze worstelden om los te komen, maar zelfs het eenheidsmonster was geen partij voor

Rutherfords macht en al snel was het voorbij.

De lichamen vielen op de grond in een

levenloze hoop.

Kolonel Forbin stapte naar voren van waar hij in de hoek stond

niet in staat zijn verwarring en woede te bedwingen en schreeuwde «WAAROM?» Zijn vraag was?

beantwoord door Boodschap Wolfe die stilletjes door de deuropening was geglipt tijdens de

verwardheid.

'Ze was een spion,' zei hij, en hij legde aan Forbin uit dat ze...

het verzenden van informatie naar Wilson met behulp van de gevlekte stripers als dragers.

Rogers dood had zijn argwaan gewekt en die van Palmer had dat bevestigd.

De kolonel stond stil in een wereld die zovelen op zijn kop had gezet

keer dat hij niet meer wist welke kant op was.

Het leek allemaal zo eenvoudig toen...

hij kwam voor het eerst.

Goed versus kwaad, en natuurlijk had hij de kant van het goede gekozen als hij

zijn hele leven had gedaan.

En nu stond hij op en staarde in de ogen van Errand

Wolfe en hij zagen het kwaad.

Het hele plaatje begon op een enorme puzzel te lijken

met één stuk dat ontbrak, en de kolonel wist wat dat stuk was.

"Binnen vierentwintig uur," zei hij tegen Boodschap Wolfe, "heb je de Helpende"

Vriendelijk boek." En zelfs toen de woorden zijn lippen verlieten, vond hij zichzelf

rennen de deur uit en het bos in, niet richting Pruisen, maar richting de

grote berg die in de verte opdoemt.