The Chronicles of a Bohemian Teenager (Pt. One) - Get Cape. Wear Cape. Fly

I was stuck in minor chords

I’ve been here once before

With environmental echoes

By your baggage on my floor

So get over here

Let’s grab ourselves another beer

To drink until tomorrow

To forget that we’re still alive

Drinking to forget

Always breeds regret

And disillusioned faces upon

Friends that we’ve seldom met

I do believe that my

Self-constructed alibi

Is cracking under pressure

Whilst I’m breaking on the inside

Sick of making sure

I’m sick of sitting with my hands trapped, falling on my back and

Telling people I know

More than they needed to know

And this song is more

Than a self-indulgent rant, it’s closure for the times that

I’ve let you down

You know I need you around

Well, I’m still here

Long overdue

But it feels like you’re in a life of pastures new

So this one’s for the friends

And also for the sound

Of distant laughter, acting as

Reminders.

In a town

That made us feel at home

We broke our backs on floors of stone

But I’d rather wake there any day

Than wake up here alone

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

So this one’s for the friends

And also for the sound

Of distant laughter, acting as

Reminders.

In a town

That made us feel at home

We broke our backs on floors of stone

But I’d rather wake there any day

Than wake up here alone

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Ik zat vast in mineurakkoorden

Ik ben hier al eens eerder geweest

Met omgevingsecho's

Bij uw bagage op mijn verdieping

Dus kom hierheen

Laten we nog een biertje pakken

Drinken tot morgen

Om te vergeten dat we nog leven

Drinken om te vergeten

Geeft altijd spijt

En gedesillusioneerde gezichten op

Vrienden die we zelden hebben ontmoet

Ik geloof echt dat mijn

zelf-geconstrueerd alibi

Staat onder druk te barsten

Terwijl ik van binnen breek

Ben het zat om er zeker van te zijn

Ik ben het zat om met mijn handen vast te zitten, op mijn rug te vallen en

Mensen vertellen die ik ken

Meer dan ze moesten weten

En dit nummer is meer

Dan een genotzuchtige tirade, het is een afsluiting voor de tijden dat

Ik heb je in de steek gelaten

Je weet dat ik je nodig heb in de buurt

Nou, ik ben er nog

Lang geleden

Maar het voelt alsof je in een leven van nieuwe weilanden bent

Dus deze is voor de vrienden

En ook voor het geluid

Van lachen in de verte, handelend als

Herinneringen.

In een dorp

Dat zorgde ervoor dat we ons thuis voelden

We braken onze rug op stenen vloeren

Maar ik zou daar liever elke dag wakker worden

Word dan hier alleen wakker

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Baa, ba ba ba ba

Dus deze is voor de vrienden

En ook voor het geluid

Van lachen in de verte, handelend als

Herinneringen.

In een dorp

Dat zorgde ervoor dat we ons thuis voelden

We braken onze rug op stenen vloeren

Maar ik zou daar liever elke dag wakker worden

Word dan hier alleen wakker

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba

Baa, da ba ba ba